Język Polski
English
Słowniki dwjęzyczne włosko-polskie, polsko-włoskie w okresie istnienia Polskiej Republiki Ludowej: przegląd leksykograficzny i dydaktyczny
Abstrakt
Niniejszy artykuł o charakterze diachronicznym ma na celu analizę słowników dwujęzycznych włosko-polskich i polsko-włoskich opublikowanych w okresie, gdy Polska należała do tzw. bloku republik ludowych – socjalistycznych krajów satelickich ZSRR. Po zwięzłym omówieniu rozwoju leksykografii dwujęzycznej włosko-polskiej i polsko-włoskiej, ujętym w trzy makrofazy czasowe, oraz po przedstawieniu dotychczasowych badań na ten temat, analiza koncentruje się na wyżej wymienionym okresie historycznym. W pierwszej kolejności nakreślono kontekst geopolityczny, a następnie przeanalizowano publikacje leksykograficzne, rozumiane także jako narzędzia dydaktyczne przeznaczone do nauki języka włoskiego. Monopol wydawniczy sprawowany przez system komunistyczny doprowadził do powstania trzech słowników o różnej wielkości, liczbie haseł i przeznaczeniu. Analiza para-, makro- i mikrostruktury tych dzieł leksykograficznych ujawnia cechy pozwalające określić je przede wszystkim jako jednokierunkowe, skierowane głównie do społeczności polskojęzycznej, chociaż w dwóch z nich można dostrzec pewne oznaki dwukierunkowości. W szczególności dwa analizowane słowniki mają również charakter gramatyczny, a jeden z nich jest przeznaczony także do użytku akademickiego. Natomiast trzeci słownik, o minimalnych rozmiarach i oficjalnie przeznaczony do konwersacji podczas podróży, wykazuje także istotne walory dydaktyczne.
Słowa kluczowe:
leksykografia dwujęzyczna, słowniki dwujęzyczne, nauczanie w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, historia leksykografiiSzczegóły
Bibliografia
Statystyki
Autorzy
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.