Tematem artykułu jest słownictwo we współczesnym języku chińskim, wyrażające intencję oddziaływania na odbiorcę przez osobę mówiącą i zawierające w swoim znaczeniu implikację celu, jaki chce osiągnąć nadawca przez dane działanie językowe. Utworzone przy jego pomocy dyrektywne akty mowy służą wywieraniu nacisku na odbiorcę i skłonieniu go do podjęcia odpowiednich działań. Dyrektywne akty mowy mogą mieć formę bezpośrednio wydanego polecenia lub wypowiedzi w różnym stopniu sugestywnej, zawierającej odniesienia do szerszego kontekstu okoliczności, sytuacji, wspólnych doświadczeń czy wartości. O pośrednim charakterze aktu mowy decydują m.in. zastosowane czasowniki, których użycie wynika z kompetencji językowych nadawcy, poruszającego się w zasobach subtelnie różniących się między sobą, nacechowanych intencją bliskoznacznych wyrazów. Analizie poddane zostały komunikaty Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej Tajwanu, opublikowane na portalu społecznościowym Facebook w okresie pandemii COVID-19 między 31 grudnia 2019 r. a 21 października 2020 r. Przedmiotem analizy jest 212 wyselekcjonowanych wypowiedzi, zbadanych pod kątem znaczenia i siły illokucyjnej czasownika. Analiza jakościowa pokazała nacechowanie czasowników sposobem i siłą oddziaływania oraz intencją nadawcy wypowiedzi, a analiza ilościowa wskazała preferencje nadawcy.
Cited by / Share
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)