Celem artykułu jest opisanie semantyki oraz pochodzenia, odnotowanych w materiałach północno-wschodniej Polski oraz wschodniosłowiańskim materiale dialektalnym, terminów bartniczych z pola leksykalno-semantycznego „Poszukiwanie miejsca na osiedlenie się roju”. Specjalną uwagą objęty został termin brus. iск ‘pszczeli zwiad’ oraz jego formy pochodne, stanowiące synonim dla wschodniosłowiańskiego скаль, скалья i jego derywatów. Na podstawie materiałów historycznych języków wschodniosłowiańskich oraz wcześniejszych hipotez etymologicznych artykuł wiąże znaczenie opisywanych terminów z czasownikiem искать ‘szukać’, zestawiając je z paralelnym semantycznie lit. íeškonės ‘zwiady wśród pszczół, pszczoły, które w czasie wyrojenia lecą szukać nowego siedliska’. Obserwacja materiału białoruskiego na tle słowiańskim pozwala uznać formę iск za ograniczony dialektalnie do obszarów białoruskich derywat wsteczny od opisywanej podstawy czasownikowej oraz opisać ten termin jako możliwą pożyczkę semantyczną z języka litewskiego, stanowiącą przykład archaizmu językowego słowiańskiej terminologii bartniczej.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)