Data publikacji : 2025-07-07

„Na próżno błaga Eneasz Dydonę, aby mu wybaczyła odejście i zdradę”. Wokół retoryczności, dialogiczności, recepcji VII Heroidy Owidiusza

Abstrakt

W literaturoznawczym eseju na temat gatunkowych i inwencyjnych źródeł oraz recepcji VII Heroidy Owidiusza zwrócono uwagę na nowatorstwo antycznego autora w zakresie prowadzenia narracji. Podjęto próbę wykazania obecności w listach heroin cech monologu wewnętrznego i stopnia zretoryzowania wypowiedzi. Podkreślono zachowanie semantycznej i formalnej ekwiwalencji w XVII-wiecznym przekładzie listu Dydony do Eneasza Melchiora Pudłowskiego. Podjęto dialog z Michałem Głowińskim, który w jednym ze studiów poruszył kwestię (anty)retoryczności wypowiedzi kobiecych postaci literackich. W sposobie wywodu wykorzystano strategie kulturowej teorii literatury.

Słowa kluczowe:

Owidiusz, Heroidy, Pudłowski, retoryczność, monolog wewnętrzny



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych


Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)