Data publikacji : 2023-03-27

Obrona kultu wizerunków świętych na ziemiach polskich w XV wieku

Abstrakt

Praca poświęcona została formom obrony kultu obrazów świętych w Kościele rzymskim w odpowiedzi na zarzuty części husytów o praktykowanie bałwochwalstwa przez katolików oddających cześć wizerunkom Chrystusa, Maryi i świętych. Na ziemiach polskich w ciągu całego XV wieku odnotowanych zostało kilka przypadków krytykowania tej formy dewocyjnej, jak również posądzeń o dokonanie aktów obrazoburczych. Na tle wszystkich spraw związanych z poglądami lub praktykami husyckimi nie były one liczne, niemniej stanowiły charakterystyczny znak rozpoznawczy sympatyków radykalnego husytyzmu. W znanych polemikach w obronie adorowania wizerunków świętych (kazanie Stanisława ze Skarbimierza Contra et adversus vulpeculas, anonimowe kazanie Cum Deus mortem z rękopisu BJ 2332 kwestia o adorowaniu obrazów z rękopisu GBK 23) starano się wskazać błędną interpretację Biblii przez husytów, a także wyjaśnić istotę tej praktyki, zwracając uwagę na jej edukacyjny charakter dla niepiśmiennych wiernych oraz ważną jej rolę w ukazywaniu wielkości majestatu Bożego na ziemi.

Słowa kluczowe:

ikonoklazm – XV wiek, Husytyzm – Polska, polemiki antyhusyckie



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych


Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)