Data publikacji : 2024-11-20

Hybrydalne formy tożsamości w kresowych powieściach Zbigniewa Żakiewicza

Abstrakt

Przedmiotem analizy są kresowe powieści Zbigniewa Żakiewicza Wilcze łąki oraz Wilio, w głębokościach morza. Kluczowym elementem świata przedstawionego tych utworów jest historyczna Oszmiańszczyzna, która w dyskursie literaturoznawczym była postrzegana bądź jako fragment polskich Kresów, bądź pogranicze białorusko-polsko-litewskie. Artykuł proponuje ideę pograniczności rozumianej jako nieduża przestrzeń symbiotycznie powiązana z płynnością tożsamości etnicznych, kulturowych, językowych itp. Czasoprzestrzeń Oszmiańszczyzny w powieściach Żakiewicza występuje jako wzorcowa pograniczność i miejsce funkcjonowania tożsamości hybrydalnych. W analizowanych utworach ten typ tożsamości występuje pod postacią tożsamości „tutejszej”. Tożsamość „tutejsza” bywa deklarowana, gdy zakorzenienie w regionie i zamieszkiwanie go staje się podstawowym wyznacznikiem identyfikacji bohaterów, albo ujawnia się na poziomie wypowiedzi postaci, gdy są „słyszalne” różne języki – polszczyzna ogólna, kresowa, białoruszczyzna, rosyjski, wybrana leksyka litewska.

Słowa kluczowe:

Zbigniew Żakiewicz, powieść kresowa, pogranicze białorusko-polsko-litewskie, pograniczność, tożsamość hybrydalna



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych


Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)