Włoskie przymiotniki z formantem słowotwórczym  are jako składnik medycznej syntagmy terminologicznej: analiza kontrastywna włosko polska

Aleksandra Pronińska

doi:10.18290/rh25735.2s

Data publikacji : 2025-12-22

Tom 73 Nr 5 Zeszyt specjalny (2025)

Włoskie przymiotniki z formantem słowotwórczym are jako składnik medycznej syntagmy terminologicznej: analiza kontrastywna włosko polska

Aleksandra Pronińska

https://orcid.org/0000-0001-5132-2059

DOI: https://doi.org/10.18290/rh25735.2s

Abstrakt

Artykuł koncentruje się na badaniach kontrastywnych włoskiej i polskiej leksyki specjalistycznej, analizując włoskie przymiotniki z formantem słowotwórczym -are. Przedmiotem analizy są dwuelementowe syntagmy terminologiczne o strukturze rzeczownikowo-przymiotnikowej z zakresu medycyny oraz ich polskie odpowiedniki, takie jak: i) arcata alveolare > łuk zębodołowy, albinismo oculare > bielactwo oczne; (ii) arteria appendicolare > tętnica wyrostka robaczkowego, displasia oculare > dysplazja oka; (iii) cavità oculare > oczodół. Charakterystycznym zjawiskiem w analizowanej grupie terminów jest obecność wariantów – zarówno terminologicznych, jak i kontekstowych – w jednym lub w obu językach (np. lesione cerebellare / lesione del cervelletto, disfunzione cerebrellare / disfunzione del cervelletto, pl. zaburzenie móżdżkowe / zaburzenie czynności móżdżku).

Słowa kluczowe:

terminologia medyczna, syntagma terminologiczna, przymiotnik odrzeczownikowy, odpowiednik terminologiczny, wariantywność leksykalna

Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Berezowski, Ł., Ciesielka, J. (2022). Analisi delle denominazioni di malattie in lingua italiana, polacca e inglese in chiave contrastiva svolta sulla base di alcune entità nosologiche tratte dalla Classificazione ICD-10 dell’Organizzazione Mondiale della Sanità. e-Scripta-Romanica, 10, 137–153.

De Mauro, T. (2000). Il dizionario della lingua italiana. Paravia.

Gajda, S. (1990). Wprowadzenie do teorii terminu. WSP.

Kallas, K. (1999). Przymiotnik. W: R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia (ss. 469–523). Wydawnictwo Naukowe PWN.

Kwapisz-Osadnik, K. (2012). Podstawowe wiadomości z gramatyki polskiej i włoskiej: szkic porównawczy. Wydawnictwo UŚ.

Maniowska, K. (2016). Włoskie przymiotniki w dokumentach medycznych. Lingua Legis, 24, 55–67.

Maniowska, K. (2019). Italiano della medicina. Teoria e pratica. Wydawnictwo KUL.

Maniowska, K. (2020). Il troppo stroppia? La sinonimia dei termini medici italiani nella traduzione polacca. Romanica Cracoviensia, 20(1), 41–52. https://doi.org/10.4467/20843917RC.20.005.12174

Maniowska, K. (2021). Studio comparativo delle parole composte e polirematiche nel linguaggio medico italiano e polacco. Roczniki Humanistyczne, 69(8), 93-113. https://doi.org/10.18290/rh21698-7

Piro, R. (2022). L’italiano della medicina. Carocci Editore.

Starzec, A. (1984). Rozwój polskiej terminologii motoryzacyjnej: (od początku do 1945 roku). WSP.

Szpingier, B. K. (2017). O synonimii we włoskiej terminologii medycznej i jej polskich ekwiwalentach. W: B. Walkiewicz, K. Kęsicka (red.), Norma a uzus II. Przekład specjalistyczny w perspektywie globalizacji (ss. 65–77). Wydawnictwo Naukowe UAM.

Szpingier, B. K. (2023). Semantica dell’italiano medico: studio sugli usi lessicali. Wydawnictwo Rys. https://doi.org/10.48226/dwnuam.978-83-67287-92-0_2023.10

Wandruszka, U. (2004). Aggettivi di relazione. W: M. Grossmann, F. Rainer (red.), Formazione delle parole in italiano (ss. 382-402). Niemeyer.

Widłak, S. (1999). Formy i struktury. System morfologiczny i składniowy współczesnego języka włoskiego. Wydawnictwo UJ.

Żmigrodzki, P. (red.). (2024). Wielki słownik języka polskiego PAN. Zasady opracowania. https://pliki.wsjp.pl/zasady_opracowania_wsjp.pdf