Data publikacji : 2023-08-31

Dyskurs animalistyczny w polskim językoznawstwie synchronicznym

Abstrakt

Artykuł ma charakter przeglądowy, a w konsekwencji cel pragmatyczny. Podstawę materiałową stanowią językoznawcze publikacje na temat relacji człowiek–zwierzę wydane w ciągu ponad trzydziestu lat (1990-2022). Głównym kryterium doboru publikacji reprezentujących dyskurs animalistyczny było synchroniczne instrumentarium zastosowane przez autorów prezentowanych tekstów, a nie datacja utworów/zbiorów jednostek leksykalnych wybranych do zilustrowania językowego lub językowo-kulturowego podłoża poczynionych przez nich analiz.

Wyodrębniono dwa główne nurty badań będące podstawą kompozycji niniejszego artykułu: 1) opartą na opozycji homoanimal perspektywę antropocentryczną i związane z nią negatywne wartościowanie zwierząt oraz 2) proekologiczny, a ściślej prozwierzęcy naukowy punkt widzenia. Klasyfikacja ma charakter porządkujący i nie służy przeciwstawianiu obydwu wyodrębnionych perspektyw postrzegania zwierząt. Wielu badaczy stwierdziło bowiem niekonsekwencję lub ambiwalencję ich wizerunków utrwalonych w języku. Naukowej genezy dla obydwu postaw poszukuje się wśród tych samych czynników kulturotwórczych.

Słowa kluczowe:

relacja homo–animal, antropocentryzm, stereotypy zwierzęce, wartościowanie



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych


Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)