Język Polski
English
Emila Zegadłowicza i Czesława Miłosza opisanie krajobrazów ich domowych ojczyzn
Abstrakt
Przedmiotem opisu w niniejszym artykule są nazwy naturalnych elementów świata przedstawionego (pojedyncze wyrazy i związki wyrazowe), zaczerpnięte z Doliny Issy Czesława Miłosza i Godziny przed jutrznią Emila Zegadłowicza. Nazwy pozwalają zrekonstruować literacko-językowy obraz przyrody (jako fragmentu szeroko rozumianego językowego obrazu świata) w obrębie ojczyzny bohaterów (vel autorów) obu powieści. Wędrówka Mikołaja Srebrempisanego między Wołkowicami (w rzeczywistości Wadowicami) a jego domem rodzinnym w Porębie Murowanej (w realnym Gorzeniu Górnym) staje się przyczynkiem do opisu przyrody Beskidu Małego. Elementy kowieńskiej przyrody (znad Issy, czyli Niewiaży) widziane są oczami Tomasza Surkonta przez pryzmat dwóch pór roku: wiosny i jesieni. Obaj autorzy posługują się w powieściowych opisach m.in. metaforami i antropomorfizują naturę. Zegadłowicz nie tylko opisuje, ale i opiewa świat gór, w którym spędził dzieciństwo. Miłosz idealizuje i mitologizuje obraz swojej domowej ojczyzny.
Słowa kluczowe:
tekst literacki, słownictwo, językowy obraz świata, domowa ojczyznaSzczegóły
Bibliografia
Statystyki
Autorzy
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
