Of Axolotls, Vulnerable Bodies and Transnational History Politics: Neobaroque Representation of the Mexican-American Borderland Identity in the Film Bardo, False Chronicle of a Handful of Truths by Alejandro González Iñárritu

Zofia Kolbuszewska

doi:10.18290/rh247211.6

Data publikacji : 2024-12-23

Tom 72 Nr 11 (2024)

O aksolotlach, bezbronnych ciałach i transnarodowej polityce historycznej: Neobarokowe przedstawienia tożsamości meksykańsko-amerykańskiego pogranicza w filmie Bardo, False Chronicle of a Handful of Truths w reżyserii Alejandro Gonzáleza Iñárritu

Zofia Kolbuszewska

https://orcid.org/0000-0002-4826-5089

DOI: https://doi.org/10.18290/rh247211.6

Abstrakt

W artykule rozważane jest zastosowanie przez Alejandro Gonzáleza Iñárritu neobarokowych strategii przedstawienia w metacinematycznym filmie emograficznym Bardo, fałszywa kronika garści prawd, złożonego charakteru tożsamości meksykańskiej, ukształtowanej w obszarze meksykańsko-amerykańskiego pogranicza, i jej uwikłania w dziedzictwo mitu meksykańskości, wraz z jego symboliką aksolotla. Dociekania zawarte w artykule koncentrują się na fikcyjnym para-dokumencie Fałszywa kronika garści prawd twórcy filmowego Silverio Gamy, pełniącego w filmie rolę porte-parole Iñárritu. Paradokument Silverio funkcjonuje jako autotematyczny model filmu Bardo i pełni rolę meta-komentarza na temat twórczości filmowej samego Iñárritu oraz politycznych konsekwencji zanurzenia się w zmediatyzowanej rzeczywistości. Fałszywa kronika garści prawd omawiana jest również jako przykład manipulowania przez Iñárritu napięciem pomiędzy strategią wielką a strategią mniejszą neobarokowej reprezentacji w celu prześledzenia transnarodowej meksykańsko-amerykańskiej polityki historycznej, jak również marzeń, aspiracji, i podatności na krzywdę meksykańskich emigrantów podążających przez pustynię w kierunku granicy ze Stanami Zjednoczonymi. W zakończeniu artykułu podkreślony zostaje fakt, że tożsamość Silverio staje się bardziej zrozumiała, gdy kanon aksolotla rozważy się jako odzwierciedlenie kondycji Bardo, stanu pośredniego między życiem i śmiercią.

Słowa kluczowe:

kanon axolotla, emografia, Alejandro González Iñárritu, imago, neobarok, strategia wielka vs strategia mniejsza

Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf (English)

Wskaźniki altmetryczne

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Bardo, False Chronicle of a Handful of Truths. Directed by Alejandro González Iñárritu. Netflix, 2022.

Bartra, Roger. The Cage of Melancholy: Identity and Metamorphosis in the Mexican Character. Translated by Christopher J. Hall. New Brunswick: Rutgers University Press, 1992.

Braider, Christopher. Baroque Self-Invention and Historical Truth: Hercules at the Crossroads. New York: Routledge, 2004.

Cortazar, Julio. “Axolotl.” In Blow-up and Other Stories, translated by Paul Blackburn, 3–8. New York: Collier Books, 1971.

Degli-Esposti, Cristina. “Federico Fellini’s Intervista or the Neo-Baroque Creativity of the Analysand on Screen.” Italica 73, no. 2 (1996): 157–72. http://www.jstor.org/stable/479361.

Deleuze, Gilles, and Felix Guattari. Kafka. Toward a Minor Literature. Translated by Dana Polan. Minneapolis: University of Minnesota Press, 1986.

Egginton, William. “The Corporeal Image and the New World Baroque.” South Atlantic Quarterly 106, no. 1 (2007): 107–27. https://read.dukeupress.edu/south-atlantic-quarterly/ article-abstract/106/1/107/3346/The-Corporeal-Image-and-the-New-World-Baroque.

Egginton, William. The Theater of Truth: The Ideology of (Neo)Baroque Aesthetics. Stanford: Stanford University Press, 2010.

Gonzales Iñárritu, Alejandro. “Alejandro Iñárritu: I Hope Fellini Will Protect My Film.” Interview by Oscar Cosulich. Ciak Magazine. Ciak in Mostra [Special Supplement], 2022. https://www.ciakmagazine.it/ciak-in-mostra/ciak-in-mostra-2022-category/inarritu-fellini-protegga-il-mio-film-2.

Gruzinski, Serge. Images at War: Mexico from Columbus to Blade Runner (1492-2019). Translated by Heather MacLean. Durham: Duke University Press, 2001.

Jung, Carl Gustav. “The Tibetan Book of the Dead: Psychological Commentary.” Translated by R. F. C. Hull. In The Tibetan Book of the Dead: Or The After-Death Experiences on the Bardo Plane, according to Lama Kazi Dawa-Samdup’s English Rendering, edited by W.Y. Evans-Wentz, xxxv–lii. Oxford: Oxford University Press, 2000.

Kadir, Djelal. Questing Fictions: Latin America’s Family Romance. Minneapolis: University of Minnesota Press, 1986.

Kaup, Monika. “Becoming-Baroque: Folding Forms into the New World Baroque with Alejo Carpentier.” CR: The New Centennial Review 5, no. 2 (2005): 107–49. https://www.jstor. org/stable/41949481.

Kolbuszewska, Zofia. “From a Gothic Text to a Neobaroque Cinema: Wojciech Jerzy Has’s Adaptation of James Hogg’s The Private Memoirs and Confessions of a Justified Sinner.” Lublin Studies in Modern Languages and Literature 2 (2019): 145–56. https://jour nals.umcs.pl/lsmll/article/view/7695.

Kreider, Kristen, and James O’Leary. “Time, Place and Empathy: The Poetics and Phenomenology of Andrei Tarkovsky’s Film Image.” Visual Studies 28, no. 1 (2013): 1–16. http://doi.org/10.1080/1472586X.2013.765183.

Lezama Lima, José. La expressión americana. Mexico City: Fondo de Cultura Econónmica, 1993.

Navarrete Torres, María del Carmen, Cecilia García Muñoz Aparicio, and Jenner Torrez Vázquez. “Los Salones De Baile En México Como Expresión De La Cultura Popular.” Journal of Tourism and Heritage Research 6, no. 3 (2023): 169–80. https://www.jthr.es/index.php/journal/article/view/501.

Nostalghia. Directed by Andrei Tarkovsky. Gaumont, 1983.

O’Neill, Eugene. Emperor Jones. New York: Random House, 1920.

Paz, Octavio. In Light of India. Translated by Eliot Weinberger. London: Houghton Mifflin Harcourt, 1997.

Ramey, James. “Baroque Buñuel: The Hidden Culteranismo in Un Chien andalou.” Bulletin of Spanish Studies 93, no. 4 (2016): 1–32. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/14753820.2016.1184014.

Salgado, César Augusto. “Hybridity in New World Baroque Theory.” The Journal of American Folklore 112 (1999): 316–31. http://www.jstor.org/stable/541365.

Saragossa Manuscript (Rękopis znaleziony w Saragossie). Directed by Wojciech Jerzy Has. Zespół Filmowy „Kamera” 1965.

Shakespeare, William. The Tempest. London: Arden Shakespeare, 2001.

Shaw, Deborah. The Three Amigos: The Transnational Filmmaking of Guillermo Del Toro, Alejandro González Iñárritu And Alfonso Cuarón. Manchester: Manchester University Press, 2013.

The Hourglass Sanatorium (Sanatorium pod klepsydrą). Directed by Wojciech Jerzy Has. Zespół Filmowy Silesia, 1973.

The Mirror. Directed by Andrei Tarkovsky. Mosfilm, 1975.

Tremblay, Odile. “Alejandro Jodorowsky, le phénix baroque.” Le Devoir, April 26, 2014. https://www.ledevoir.com/culture/406583/alejandro-jodorowsky-le-phenix-baroque.

van Wagenen, Michael S. Remembering the Forgotten War: The Enduring Legacies of the U.S.-Mexican War. Amherst: University of Massachusetts Press, 2012.

Wanderer, Emily. “The Axolotl in Global Circuits of Knowledge Production: Producing Multispecies Potentiality.” Cultural Anthropology 33, no. 4 (2018). https://journal. culanth.org/index.php/ca/article/view/ca33.4.09/119.

Zamora, Lois Parkinson, and Monika Kaup. Baroque New Worlds: Representation, Transculturation, Counterconquest. Durham: Duke University Press. 2010.