Data publikacji : 2025-04-02

Służba, twórczość czy zdrada? Przekład staropolski w perspektywie etycznej

Abstrakt

Artykuł jest poświęcony problematyce etycznej przekładu literackiego. Konfrontuje koncepcje współczesne, inspirowane tzw. zwrotem etycznym, z dawnymi teoriami translatologicznymi, które określają powinności tłumacza wobec dzieła przekładanego, a także reguły i metody pracy translatorskiej. Skrótowy przegląd tych teorii obejmuje fundamentalne dyrektywy Cycerona, Horacego, św. Hieronima oraz ich kontynuację w dobie humanizmu renesansowego: ustalenia Leonarda Bruniego Aretina, Gianozza Manettiego, Joachima du Bellay, a także polskiego uczonego, Jakuba Parkosza z Żurawicy. Humanistyczna teoria przekładu, kształtowana na gruncie renesansowej antropologii kulturowej i wiary, że tekst jest rzeczywistym uobecnieniem autora, ulegała stopniowej destrukcji, prowadząc albo do przyzwolenia na kradzież literacką (il furto Giambattisty Marina), albo do traktowania wykroczeń przeciw własności autorskiej jako przestępstwa prawnego. Na tle europejskiej myśli o etosie przekładu przedstawiono poglądy polskich tłumaczy doby wczesnonowożytnej, reprezentujące postawy służby kulturze rodzimej, dopuszczającej daleko idącą domestykację tekstu tłumaczonego lub wierności temu tekstowi w imię uczciwości i szacunku wobec jego autora.

Słowa kluczowe:

Robert Escarpit, koncepcja zdrady twórczej, zwrot etyczny, starożytne reguły przekładu, teoria humanistyczna, przekłady staropolskie, interpretatio recta, interpretatio libera, topos traduttore–traditore, domestykacja dzieła, etyka translacji



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych


Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)