Celem artykułu jest analiza wybranych dzieł autobiograficznych Hannsa-Josefa Ortheila oraz określenie funkcji pojawiającego się w nich motywu okna. Szczególne znaczenie odgrywa w tym kontekście okno wykuszowe w mieszkaniu rodziców Ortheila w Kolonii. Wyznaczało ono granicę w postrzeganiu przez dziecko świata zewnętrznego – między tu i tam, między bezpieczną strefą przestrzeni domowej a niepewnością obcej i zagrażającej przestrzeni zewnętrznej. Ale z drugiej strony okno otwierało przestrzeń mieszkania rodziców, bo pozwalało przezwyciężyć izolację i poznać inną rzeczywistość. O ile we wcześniejszych publikacjach Ortheila często jest mowa o zamkniętym oknie widzianym z perspektywy pokoju, o tyle w powieści autobiograficznej Ombra (2021) pojawia się również otwarte okno i okno widziane z zewnątrz. W ten sposób granica wyznaczona przez okno w mieszkaniu rodziców późniejszego pisarza zostaje symbolicznie przekroczona – nie tylko poprzez otwarcie, ale także poprzez zmianę perspektywy spojrzenia.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)