Data publikacji : 2025-04-02

Między działalnością filantropijno-oświatową a literacką – przypadek Marii Tyszkiewiczówny (1871–1943)

Abstrakt

Maria Tyszkiewiczówna była córką Zofii z Horwattów Tyszkiewiczowej i Józefa Tyszkiewicza, właściciela Połągi i Kretyngi. Interesowała się naukami ścisłymi, filozofią, religią, sportem. Od końca lat dziewięćdziesiątych XIX wieku aż do wybuchu II wojny światowej prowadziła działalność filantropijną i oświatową w Kretyndze, Połądze i Wilnie. W 1941 r. została aresztowana przez NKWD i zesłana do obozu pracy w Krasnojarskim Kraju, gdzie zmarła. Tyszkiewiczówna była też pisarką, autorką co najmniej jednego opowiadania i jednej powieści. Zadebiutowała w litewskim miesięczniku katolickim „Tėvynės Sargas” opowiadaniem Viskantas (1896). W 1902 r. wydała w Warszawie powieść Spójnik, której akcja toczy się w Wilnie na przełomie XIX i XX wieku. Znała osobiście litewskich kapłanów i literatów – Juozasa Tumasa-Vaižgantasa i Maironisa. W 1904 r. Maironis uczynił ją prototypem Celiny, głównej bohaterki napisanego w języku polskim poematu pt. Znad Biruty. Arystokratka Celina stała się symbolem nawrócenia się na litewskość, nowym wcieleniem Mickiewiczowskiej Grażyny.

Słowa kluczowe:

Maria Tyszkiewiczówna, filantropia, oświata, literatura, XIX-XX wiek



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych


Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)