Data publikacji : 2024-12-27

Głos dobiegający z ran. Wybrane powojenne dzieła Szymona Laksa jako droga kompozytora ku rezyliencji

Abstrakt

Szymon Laks był polskim kompozytorem, który z powodu swojego żydowskiego pochodzenia stał się więźniem nazistowskiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. W latach poprzedzających II wojnę światową Laks pisał głównie dzieła w stylu neoklasycystycznym, podczas gdy po roku 1945, w wyniku tragicznych wydarzeń, ukonstytuował się jego indywidualny idiom kompozytorski, wyraźnie obecny m.in. w III Kwartecie smyczkowym oraz Huit chants populaires juifs. Celem artykułu jest wykazanie, że w swoich powojennych dziełach Laks zakodował unikatowe przesłanie (message) – swoiste świadectwo traumy. Zgodnie z teorią traumy nie tylko umożliwiło ono kompozytorowi rozpoczęcie procesu wychodzenia z traumy, lecz także – po odkodowaniu – stało się wezwaniem do zachowania kultury żydowskiej i polskiej tradycji ludowej: dwóch obszarów, które znacznie ucierpiały w wyniku wojny. Co więcej, powojenny dorobek Laksa, m.in. Poème na skrzypce i orkiestrę oraz jego twórczość literacka, w świetle metateorii Glenna Richardsona może być interpretowany jako droga ku rezyliencji.

Słowa kluczowe:

Szymon Laks, music and trauma, music and resilience, Holocaust, trauma



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf (English)

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych


Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)