Logo
  • Zarejestruj
  • Zaloguj
    •  
      Język Polski   English
    baner
    Data publikacji : 2024-06-10
    Tom 72 Nr 3 (2024)

    In vino veritas, in aqua sanitas. Poetyka sympotyczna w wierszu Tadeusza Różewicza tempus fugit (opowieść)

    Joanna Hobot-Marcinek

    https://orcid.org/0000-0002-4057-0070

    DOI: https://doi.org/10.18290/rh24723.3

    Abstrakt

    Przedmiotem niniejszych refleksji jest fenomen i topos sympozjonu oraz jego współczesne reinterpretacje w senilnej twórczości Tadeusza Różewicza. Poeta w swoich późnych utworach chętnie wchodzi w rolę mędrca i błazna, łącząc powagę z wesołością oraz to, co trywialne z tym, co wzniosłe. Różewiczowskie nawiązania do reguł poetyki sympotycznej oraz prowadzona przez poetę gra z sympotyczną konwencją stanowią kluczowy element utworu tempus fugit (opowieść), będącego literackim nawiązaniem do Uczty Platona, Uczty mędrców Atenajosa oraz Uczty Ksenofonta. Wiersz tempus fugit (opowieść) jest zatem opisem żartobliwych oraz intelektualnych debat o kulinariach, sztukach plastycznych, literaturze czy filozofii, prowadzonych przez poetę z przyjaciółmi Ryszardem Przybylskim (eseistą, tłumaczem, historykiem literatury polskiej i rosyjskiej), Piotrem Lachmannem (reżyserem i założycielem eksperymentalnego teatru „Poza”) oraz Jerzym Nowosielskim (malarzem, scenografem, teologiem prawosławnym i twórcą ikon). Kontekst interpretacyjny dla omawianego w artykule wiersza stanowi wieloletnia korespondencja poety z Ryszardem Przybylskim oraz jego krytyczny esej „Notatki do Nowosielskiego”.

    Słowa kluczowe:

    sympozjon, poetyka sympotyczna, wino, powaga, dowcip, błazen, mędrzec, poezja senilna, epistolografia, Różewicz



    Szczegóły

    Bibliografia

    Statystyki

    Autorzy

    Wskaźniki altmetryczne


    Cited by / Share


    Licencja


    Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
    © Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych


    Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)