Znany poeta kanadyjski Patrick Lane i równie wybitna kanadyjska poetka Lorna Crozier żyli razem ponad czterdzieści lat. Ich odrębne wizje poetyckie łączy skupienie na związkach między tym co ludzkie i pozaludzkie, między ludźmi a światem ożywionej i nieożywionej przyrody. Ta tematyka jest wyraźnie zarysowana także w pamiętnikach poetyckiej pary: There Is a Season: A Memoir in a Garden (2004; opublikowany w USA jako What the Stones Remember: A Life Rediscovered) Patricka Lane’a oraz Through the Garden: A Love Story (With Cats) (2020) Lorny Crozier. Przedstawiona w artykule analiza tych tekstów skupia się na dosłownych i metaforycznych znaczeniach oraz rolach, jakie w procesie przeżywania straty (w szczególności śmierci bliskich osób) i zmiany przypisywane są w obu pamiętnikach ogrodom oraz kotom. Pamiętnik Lane’a stanowi zapis pierwszego „trzeźwego” roku poety, bez alkoholu i narkotyków, i jego refleksji nad przeszłością, w szczególności nad związkiem z matką. Kontekstem i tłem tych rozmyślań jest ogród Lane’a. Jedna z konkluzji poety — „Wszyscy jesteśmy ogrodem” — zostaje podchwycona przez Crozier w jej pamiętniku, Through the Garden, opisującym ostatnie dwa lata życia Lane’a, naznaczone ciężką chorobą, i historię ich związku — życia spędzonego w towarzystwie kotów.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)