Data publikacji : 2023-07-27

Funcjonalne człony główne i nominalizacje akcji: perspektywa baskijska

Abstrakt

Niniejszy artykuł wykazuje, że język baskijski posiada pewne sufiksy (-era, -keta, -pen), które tworzą nominalizacje akcji, jak opisano w literaturze przedmiotu (Grimshaw; Picallo; Alexiadou, Functional Structure). Rzeczowniki z takimi członami głównymi stanowią konstrukcje pseudo-pasywne (Alexiadou, Functional Structure), występują z obligatoryjnymi argumentami w dopełniaczu, a ich bazy ograniczają się w większości do predykatów nieakuzatywnych i przechodnich. Nominalizacje te posiadają bardzo ograniczone znaczenie, mało związane z akcją. Można to wywnioskować z faktu, że nie tolerują modyfikacji  przysłówkowej (podczas gdy modyfikacja aspektowa realizowana jest przez przymiotnik), a frazy w adpozycji występują z funkcjonalnym łącznikiem -ko, typowym dla struktur nominalnych (de Rijk, “Basque Hospitality”). Szczególną cechą baskijskiego jest argument zewnętrzny w dopełniaczu, tak jak i argument wewnętrzny; struktura z podwójnym dopełniaczem sugeruje, że baskijski posiada zneutralizowany system przypadków dla fraz nominalnych. Z drugiej jednak strony, w baskijskim występują znominalizowane struktury zdaniowe, które pozwalają na wszelkiego rodzaju modyfikacje przysłówkowe i frazami przyimkowymi, a także regularne oznaczanie przypadkiem ergatywnym czy absolutywnym podmiotu zdaniowego; ten typ znominalizowanych struktur zdaniowych może mieć znaczenie akcji. W artykule proponuję, że baskijskie znominalizowane struktury zdaniowe wyrażają się następującymi kategoriami: DP-TP-(NegP)-Asp-VoiceP-vP-Root. Dla derywowanych rzeczowników akcji twierdzę, że baskijski posiada projekcje tylko do poziomu VoiceP, gdzie element nominalizujący wybiera człon główny strony z cechą [-argument zewnętrzny] (Alexiadou, “Ergativity”). Wybór niesaturowanej frazy strony sprawia, że zewnętrzny argument rdzenia posiada projekcję na poziomie rzeczownika (Bruening): DP-PossP-NumP-classP-nP[argument zewnętrzny]-Voice[-arg. zew.]P-vP-Root. Gramatyka baskijskiego ucieka się do strukturalnego sprawdzania przypadka przez człon główny Posesora (de Wit), który przyciąga wszystkie frazy DP w swojej domenie c-command  i tworzy konfiguracje składające się z wielu modyfikacji, z rodzaju tych postulowanych przez Richardsa. Pozostałe cechy charakteryzujące derywowane rzeczowniki akcji są konsekwencją ograniczonej liczby dostępnych projekcji funkcjonalnych.

Słowa kluczowe:

baskijski, rzeczownik derywowany, funkcjonalny człon główny, wydarzenie, nominalizacja



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf (English)

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych


Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)