W artykule badany jest proces formowania tożsamości afroamerykańskiej w odniesieniu do różnych scenariuszy narodowych w powieści Johna A. Williamsa The Man Who Cried I Am (1967). Williams przedstawia w niej historię nomadycznego życia afroamerykańskiego pisarza Maxa Reddicka. Przemierzane przez bohatera kraje są ukazane w powieści jako hybrydowa przestrzeń Czarnego Atlantyku Paula Gilroya. Ukazując relacje, jakie bohater buduje, będąc w Europie, Stanach Zjednoczonych i Afryce, Williams odnosi się do koncepcji afiliacji Edwarda Saida. Przedstawione w powieści transgraniczne i transnarodowe relacje kształtujące tożsamość Maxa Reddicka reprezentują więzi łączące czarnoskórych mieszkańców świata Zachodu. Według Williamsa mają one znaczący wpływ na proces kształtowania się tożsamości Afroamerykanów po II wojnie światowej.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)