Tematyka niniejszego tekstu jest związana z historią pierwszych misji katolickich na Syberii Zachodniej, a dokładnie dotyczy kościoła w Tomsku i gruntów przyznanych przez władze gubernialne nowym misjonarzom, oo. bernardynom (przyszli na miejsce wypędzonych w 1820 r. z Rosji oo. jezuitów). Zawiera krótkie wprowadzenie o bernardynach w Tomsku oraz przedruk oficjalnego, urzędowego protokołu z marca 1821 r. o ziemi przyznanej katolickiej misji (dwóm księżom i dwóm osobom kościelnej świeckiej służby): było to w sumie 245 rosyjskich dziesięcin (ok. 267 ha), w czym mieściły się m.in. ziemie uprawne, ugory, las, strumienie, jeziorka, tereny podmokłe, a także drogi prywatne. Dokument, w języku polskim (tłumaczony z jęz. rosyjskiego), jest obecnie przechowywany w archiwum oo. jezuitów w Krakowie.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)