Media publiczne w erze posttelewizyjnej: nowe wyzwania

Stanisław Jędrzejewski

doi:10.18290/rns2023.0042

Data publikacji : 2023-11-22

Tom 51 Nr 4 (2023)

Media publiczne w erze posttelewizyjnej: nowe wyzwania

Stanisław Jędrzejewski

https://orcid.org/0000-0001-6582-202X

DOI: https://doi.org/10.18290/rns2023.0042

Abstrakt

Świat mediów wkracza obecnie w erę posttelewizyjną, której wyznacznikiem są algorytmy jako podstawy regulacji przepływu informacji, platformy cyfrowe organizujące społeczeństwa wokół ich specyficznych praktyk i instytucji, a także platformy i narzędzia sztucznej inteligencji. Kończy się zatem dominacja mediów masowych – radia i telewizji, które były osią organizującą naszą wyobraźnię i codzienne funkcjonowanie. Nadawcy publiczni, przez lata kierujący uwagą milionów ludzi, poszukują dzisiaj nowych sposobów dotarcia do swoich odbiorców, którzy zwrócili się w stronę mediów społecznościowych. W artykule staram się pokazać, w jaki sposób media publiczne, wykorzystując nowe technologie (internet, serwisy społecznościowe, technologie mobilne, sztuczna inteligencja) adaptują się do funkcjonowania w erze posttelewizyjnej.

Słowa kluczowe:

media publiczne, technologie cyfrowe, media społecznościowe, era posttelewizyjna

Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Ala-Fossi M. i Lax S. (2016), The short future of public broadcasting: Replacing digital terrestrial television with internet protocol?, The International Communication Gazette, nr 78 (4) February, s. 1-18.

Bardoel J. i Lowe G.F. (2007), From Public Service Broadcasting to Public Service Media.The Core Challenge, [w:] J. Bardoel, G.F. Lowe (red.), From Public Broadcasting to Public Service Media, Göteborg: Göteborg University.

Audience Trends. Television 2022 (2023), Geneva: MIS EBU.

Carter S. (2018), Przyszłość telewizji? Binge-watching i streaming to tylko początek rewolucji, tłum. M. Orłowski, wyborcza.pl, https://wyborcza.pl/wiecejswiata/7,163753,24279922, przyszlosc-telewizji-binge-watching-i-streaming-to-tylko.html [dostęp: 25.11.2020].

Castells M. (2007), Społeczeństwo sieci, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Clark J. i Aslama Horowitz M. (2014), Remixing public media’s remit: The implications of networks for public service media, [w:] M. Głowacki i L. Jackson (red.), Public Media Management for the Twenty-First Century. Creativity, Innovation, and Interaction, New York: Taylor and Francis, s. 3-20.

Digital Radio Report 2020. Market Insight (2022), Geneva: MIS EBU.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/13/UE) z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących świadczenia audiowizualnych usług medialnych (dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych), Dz. UE. L 95 z 15.4.2010.

Dyrektywa Ramowa 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej.

EBU Declaration on the Core Values of Public Service Media (2012), Geneva: EBU.

European Broadcasting Union (2015), Geneva.

European Broadcasting Union (2022), Geneva.

European Broadcasting Union (2022b), Geneva.

European Media Freedom Act (2022), Commission proposes rules to protect media pluralism and independence in the EU, https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/ip_22_5504 [dostęp: 13.12.2022].

Flew T. (2018), Understanding global media, London: Bloomsbury Publishing.

Głowacki M. i Jackson L. (2019), Organisational Culture of Public Service Media: People, Values and Processes, Project Report,Warsaw and London.

Głowacki M. (2017), Public Service Media Ecology: Tallin, Estonia, [w:] M. Głowacki i A. Jaskiernia (red.), Public Service Media Renewal. Adaptation to Digital Network Challenges, Frankfurt am Main: Peter Lang GmbH, s. 61-80.

How PSM use the social media (2022), Geneva: MIS EBU.

Jakubowicz K. (2007), Media publiczne. Początek końca czy nowy początek, Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Jarren O., Donges P., Künzler M., Schulz W., Held T. i Jürgens U. (2001), Der schweizerische öffentliche Rundfunk im Netzwerk. Möglichkeiten der Absicherung und Bindung der SRG an die Gesellschaft [Swiss public broadcasting in the network. Options for safeguarding and connecting the SRG to the society]. Diskussionspunkt 41. Zürich, Switzerland: IPMZ.

Jaskiernia A. (2006), Publiczne media elektroniczne w Europie, Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR.

Konarska K. (2014), Rewolucja czy ewolucja? Nadawcy publiczni w dobie cyfryzacji: przykład BBC, Dziennikarstwo i Media, nr 5, s. 33-42.

Kreft J. (2019), Władza algorytmów. U źródeł potęgi Google i Facebooka, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Luhmann N. (2007), Systemy społeczne. Zarys ogólnej teorii, Kraków: Zakład Wydawniczy Nomos.

Murdock G. (2010), Media, kultura i ekonomia. Krytyczne pytania. Antologia tekstów. Wybór i przedmowa J. Fras, Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskiej Szkoły Wyższej.

Nissen C.S. ( 2015), Digitization and Public Service Media What Service..., [w:] K.A. Ibarra, E. Nowak i R. Kuhn (red.), Public Service Media in Europe: A Comparative Approach, London: Routledge, s. 89-108.

PSM Web Strategies (2015), Geneva: MIS EBU.

Protokół Amsterdamski do Układu Europejskiegom (1997), Bruksela: Komisja Europejska.

Rutkowska D. (2022), BBC w epoce cyfrowej. Ewolucja nadawcy publicznego w erze nowych technologii. Rozprawa doktorska przygotowana pod kierunkiem prof. dr hab. Alicji Jaskierni na Wydziale Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii UW.

Schweizer C. i Puppis M. (2018), Public Service Media in the ‘Network’ Era. A Comparison of Remits, Funding,and Debate in 17 Countries, [w:] G.F. Lowe, H. Van den Bulck i K. Donders (red.), Public Service Media in the Networked Society, Göteborg: Nordicom.

Sarikakis K. (2010), For culture and democracy: Political claims for cosmopolitan public service media, [w:] P. Iosifidis (red.), Reinventing Public Service Communication. European Broadcasters and Beyond, London: Palgrave Macmillan, s. 88-100.

Stępka P. (2007), Aktywność europejskich mediów publicznych w obszarze nowych usług medialnych – stan dyskusji, Warszawa: KRRiT.

Van den Bulck H. i Moe H. (2018), Public service media, universality and personalisation through algorithms: mapping strategies and exploring dilemmas, Media, Culture & Society 40(6), s. 875-892.

Volkmer L. (2015), Rethinking ‘public service’ in a globalized digital ecology, open Democracy, https://www.opendemocracy.net/ourbeeb/ingrid-volkmer/rethinking-‘public-service’in-globalized-digital-ecology (10.12.2016) [dostęp: 5.05.2023].

Weeds H. (2020), Rethinking Public Service Broadcasting for the Digital Age, https://www.smal lscreenbigdebate.co.uk/__data/assets/pdf_file/0027/208827/helen-weeds-rethinking-psb-for-digital-age-report.pdf [dostęp: 10.06.2023].