W artykule dokonano analizy literatury opisującej metody zarządzania projektami, które mogą być zastosowane do projektów ochrony osób i terytoriów przed sytuacjami kryzysowymi. Przedstawiono główne cechy projektów ochrony ludności i terytoriów będących lub mogących być w kryzysie. Rozważono dwa rodzaje elastycznego i ekstremalnego zarządzania projektami, które najlepiej sprawdzają się w tego typu projektach. Przedstawiono definicję i główne cechy elastycznego zarządzania projektami. Ponadto omówiono podstawowe zasady i metody elastycznego sterowania, takie jak: Scrum, Lean, Extreme Programming. Podano statystyki za rok 2018 dotyczące wykorzystania tych metod przez kierowników projektów. Określono główne zalety i wady tego typu zarządzania. Zaproponowano definicję i zakres ekstremalnego zarządzania projektami oraz wskazano pozytywne i negatywne aspekty tego podejścia. W wyniku przeprowadzonych badań ustalono, że stosowanie tych technik będzie skuteczne, jeśli projekt znajduje się w środowisku niepewności i nie ma ograniczonych zasobów. W praktyce zastosowanie takich podejść w projektach ochrony ludności i terytoriów przed sytuacjami kryzysowymi będzie miało pozytywny efekt pod warunkiem, że wszyscy wykonawcy będą podzielać zasady elastycznego zarządzania.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)