Data publikacji : 2025-12-17

Relacje wzajemne Marchii Brandenburskiej i Wielkopolski właściwej w dobie II wojny północnej

Abstrakt

II wojna północna to niewątpliwie okres dynamicznych rozgrywek politycznych. Zmiany sojuszu, polityczne batalie, ustępstwa terytorialne oraz porozumienia zmieniające zasady gry to działania będące na porządku dziennym. Wielkopolska właściwa, czyli dwa województwa – poznańskie i kaliskie mające jeden wspólny sejmik w Środzie, również została wciągnięta do tej gry, która toczyła się zarówno na polu dyplomatycznym, jak i militarnym. Od momentu, gdy Wielkopolska stała się jednym z pierwszych celów inwazji szwedzkiej oraz została pozbawiona porządnego wsparcia, lokalni politycy zaczęli poszukiwać pomocy za granicą. Najbliższym sąsiadem była Marchia Brandenburska. W wyniku zaporowych warunków postawionych przez elektora brandenburskiego w zamian za wsparcie, Wielkopolanie odmówili wejścia w sojusz, a Brandenburczycy w dalszej perspektywie zawarli go ze Szwedami i wspólnie okupowali Wielkopolskę właściwą. Okupacja zakończyła się dopiero po odzyskaniu Poznania i siłowemu wyegzekwowaniu rozejmu zawartego w Sulęcinie kilka miesięcy wcześniej. Wzajemne stosunki wplecione były też w politykę ogólnopolską, prowadzoną przez Rzeczpospolitą, w której również rozgrywka toczyła się wokół wzajemnych relacji z Marchią.

Słowa kluczowe:

Marchia Brandenburska, Prusy, Wielkopolska właściwa, II wojna północna, elektor, traktat pokojowy, wyprawy



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL | ISSN 2658-1175 eISSN 2719-3144 DOI: 10.18290/tkh

© Copyright by Towarzystwo Naukowe KUL
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)