Próba wyodrębnienia w twórczości Norwida zespołu tekstów, rysunków i form mieszanych, podejmujących motyw satyrycznie ujętych polskich szlachciców, którzy mają w sobie coś z Chińczyków i charakteryzują się nonszalanckim stosunkiem do sztuki. Szukając źródeł tej chińsko-sarmackiej mieszanki autor konfrontuje dotychczasowe ustalenia norwidologów (Chlebowska, Dambek, Jeżewski) z szerszym kontekstem prasowym i ikonograficznym, dotyczącym kontaktów Norwida z kulturą chińską.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Studia Norwidiana · ISSN 0860-0562 | eISSN 2544-4433 · DOI: 10.18290/sn
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Articles are licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)