Rada kapłańska w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku

Štefan Brinda

doi:10.18290/kip2023.9

Data publikacji : 2023-06-29

Tom 12 Nr 1 (2023)

Rada kapłańska w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku

Štefan Brinda

https://orcid.org/0000-0002-0385-156X

DOI: https://doi.org/10.18290/kip2023.9

Abstrakt

Biskup diecezjalny jest zobowiązany do ustanowienia rady kapłańskiej, która reprezentuje wszystkich kapłanów pełniących zadania duszpasterskie lub sprawujących urzędy w diecezji. Rada jest jego kolegialnym organem doradczym. Autor podaje krótki praktyczny komentarz na temat rady kapłańskiej według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. (kan. 495-501).

Słowa kluczowe:

rada kapłańska, prezbiterium diecezjalne, statut rady, zadania rady, organ kolegialny, biskup, diecezja

Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Zasady cytowania

Brinda, Štefan. (2023). Rada kapłańska w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku. Kościół I Prawo, 12(1), 141–154. https://doi.org/10.18290/kip2023.9

Wskaźniki altmetryczne

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Arrieta, Juan I. 1981. „El régimen jurídico de los Consejos presbiteral y pastoral.” Ius Canonicum 42:567-605.

Bianchi, Paolo. 1995. „Gli statuti del Consiglio presbiterale.” Quaderni di diritto ecclesiale 1:72-93.

Cattaneo, Arturo. 1993. Il presbiterio della Chiesa particolare. Questioni canonistiche ed ecclesiologiche nei documenti del magistero e nel dibattito postconciliare. Milano: Giuffrè Editore.

Chiappetta, Luigi. 1994. „Consiglio Presbiterale.” W Prontuario di diritto canonico e concordatario, 354-59. Roma: Edizione Dehoniane.

Chiappetta, Luigi. 2011a. Il Codice di diritto canonico: commento giuridico-pastorale. T. 1. Bologna: Edizione Dehoniane.

Chiappetta, Luigi. 2011b. Il Codice di Diritto Canonico, Commento giuridico-pastorale. T. 3. Libro VII e Indice Analitico. Bologna: Edizione Dehoniane.

D’Ostilio, Francesco. 2018. Prontuario del Codice di Diritto Canonico. Città del Vaticano: Urbaniana University Press.

Garstecki, Piotr. 2011. „Przyczyny i skutki wadliwości kościelnego aktu administracyjnego.” Studia Redemptorystowskie 1:367-92.

Gerloch, Aleš. 2013. Teorie práva. Plzeň: Vydavatelství a nakladatelství Aleš Čeněk.

Hrdina, Antonín. 2011. Kanonické právo. Plzeň: Vydavatelství a nakladatelství Aleš Čeněk.

Ignác Antiochijský. 2004. „Ignatios Magneským.” W Spisy apoštolských otců, red. Ladislav Varcl, Dan Drápal, i Jan Sokol, 123-26. Praha: Kalich.

Incitti, Giacomo. 2012. „Consejo presbiteral.” W Diccionario General de Derecho Canónico, t. 2, red. Javier Otaduy, Antonio Viana, i Joaquín Sedano, 625-30. Cizur Menor (Navarra): Thomson Reuters/Aranzadi.

Interguglielmi, Antonio. 2021. „Il rapporto tra presbiterio e le associazioni clericali.” Prawo Kanoniczne 1:3-26.

Knapp, Viktor. 1995. Teorie práva. Praha: C.H. Beck.

Kotzula, Stephan. 1983. Der Priesterrat: ekklesiologische Prinzipien und kanonistische Verwirklichung (eine rechtstheologische Studie). Leipzig: St. Benno-Verlag.

Krukowski, Józef. 1985. Administracja w Kościele. Zarys kościelnego prawa administracyjnego. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL.

Krukowski, Józef. 2003. „Konkretne akty administracyjne.” W Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. T. 1: Księga I. Normy okólne, red. Józef Krukowski, 94-160. Poznań: Pallottinum.

Krukowski, Józef. 2007. „Sposób postępowania w rozpatrywaniu rekursów administracyjnych oraz usuwaniu i przenoszeniu proboszczów.” W Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. T. 5: Księga VII. Procesy, red. Józef Krukowski, 420-50. Poznań: Pallottinum.

Marchesi, Mario. 1995. „Il Consiglio presbiterale: gruppo di sacerdoti, rappresentante di un presbiterio.” Quaderni di Diritto Ecclesiale 1:61-71.

Marchesi, Mario. 2002. „Del consejo presbiteral y del colegio des consultores.” W Comentario exegético al Código de Derecho Canónico, t. 2/2, red. Ángel Marzoa, Jorge Miras, i Rafael Rodríguez-Ocaña, 1136-68. Pamplona: EUNSA, Pamplona.

Marzoa, Ángel. 2002. „Procedimiento para la remoción y traslado de párrocos.” W Comentario exegético al Código de Derecho Canónico, t. IV/2, red. Ángel Marzoa, Jorge Miras, i Rafael Rodríguez-Ocaña, 2165-213. Pamplona: EUNSA.

Paprocki, Thomas J. 2000. „The Method of Proceeding in Administrative Recourse and in the Removal or Transfer of Pastors.” W New Commentary on the Code of Canon Law, red. John P. Beal, James A. Coriden, i Thomas J. Green, 1818-52. New York: Paulist Press.

Pinto, Pio Vito. 2001. Commento al Codice di Diritto Canonico. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana.

Rivella, Mauro. 1995. „Le funzioni del Consiglio presbiterale.” Quaderni di Diritto Ecclesiale 1:48-60.

Romanko, Agnieszka. 2016. Mediacja w sprawach administracyjnych w prawie kanonicznym i w prawie polskim. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.

Scheuermann, Audomar. 1972. „Der Priesterrat.” W Ius et salus animarum. Festschrift für Bernhard Panzram, red. Ulrich Mosiek, i Hartmut Zapp, 123-36. Freiburg im Breisgau: Verlag Rombach Freuburg.

Sitarz, Mirosław. 2005. „Rada kapłańska i kolegium konsultorów.” W Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. T. 2/1: Księga II. Lud Boży. Część I. Wierni chrześcijanie. Część II. Ustrój hierarchiczny Kościoła, red. Józef Krukowski, 381-403. Poznań: Pallottinum.

Sitarz, Mirosław. 2008. Kompetencje organów kolegialnych w Kościele partykularnym w sprawowaniu władzy wykonawczej według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.

Sztafrowski, Edward. 1985. Podręcznik Prawa Kanonicznego. T. 2. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej.

Witkowski, Wojciech. 2018. Natura i moc dowodowa dokumentu w kanonicznym procesie sądowym. Lublin: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu.