Punktem wyjścia artykułu jest jeden z aspektów teologicznej dyskusji, która toczyła się w czasie Soboru Watykańskiego II i po jego zakończeniu. Dotyczyła ona interpretacji ofiary Jezusa na krzyżu: czy była ona przede wszystkim ekspiacją za ludzkie grzechy, czy raczej aktem miłosierdzia skierowanym ku człowiekowi. Autor artykułu odtwarza argumentację teologów francuskich i polskich opowiadających się za tym drugim rozumieniem. Następnie stawia hipotezę, że prekursorem takiego myślenia był w polskiej tradycji Cyprian Norwid i sprawdza ją, interpretując wybrane utwory poety: Słodycz, Paschę, fragmenty poematu Quidam.
Cited by / Share
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Studia Norwidiana · ISSN 0860-0562 | eISSN 2544-4433 · DOI: 10.18290/sn
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Articles are licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)