English
Język Polski
Muzyczne transgresje i kultura kolekcji – inspiracje poezją Cypriana Norwida w twórczości Gaby Kulki
Abstrakt
Artykuł przedstawia analizę etapów twórczości artystki, realizowanych przez nią eksperymentów tematycznych i formalnych. Jednym z nich jest próba muzycznej interpretacji poezji Norwida, omówiona na przykładzie utworów: Marionetki, Italiam! Italiam!, Czemu nie w chórze?, Królestwo i Sariusz. Gaba Kulka to artystka, której twórczość ma transmedialny charakter – w sensie zaproponowanym przez Henry’ego Jenkinsa, wpisuje się w nurt progresywnego popu. Piosenki, które śpiewa artystka są „tekstami kultury”, która – jak zauważył Eco – ma charakter kolekcjonerski. Interpretacja muzyczna stanowi zatem akt ugruntowania swojej pozycji jako twórcy. Kulka wykorzystuje różne formy przekazu artystycznego, tworzy narracje, odkrywa nowe aspekty muzycznej opowieści (palimpsestowość), które znacząco wpływają na rozumienie/odbiór świata. Oprócz elementu poetyckiego, literackiego w jej kompozycjach pobrzmiewają także inspiracje innymi dziedzinami sztuki (malarstwo, film, muzyka poważna). Pod wpływem semantycznej różnorodności twórczości artystki powstaje nowa jakość estetyczna – melancholijne piękno, m.in. w ten sposób Kulka zbliża się do doświadczeń pokoleniowych polskich romantyków. W wykonywanych utworach ujawnia się jej kunszt i chęć przekraczania muzycznych granic. Jej interpretacja jest w pełni empatyczna, intymna. Artystka łączy różne style, tworzy muzyczny palimpsest, w który z łatwością wpisuje alegoryczną poezję Norwida.
Słowa kluczowe:
Gaba Kulka, Norwid, poezja, palimpsest, kultura współczesna, transgresywność, intertekstualnośćSzczegóły
Bibliografia
Statystyki
Autorzy
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
