Data publikacji : 2024-10-22

Wymiary Norwidowej starości w utworze Do Bronisława Z.

Magdalena Karamucka-Marcinkiewicz



Abstrakt

Przedmiotem artykułu jest analiza utworu Cypriana Norwida Do Bronisława Z. w kontekście ujawniającej się w nim na różne sposoby problematyki starości, która stanowi jedną z kluczowych i wielowymiarowych kategorii w refleksji poety, w tym w jego filozofii świata i dziejów. W artykule list poetycki Do Bronisława Z. rozpatrywany jest zarówno jako świadectwo biograficznej starości Norwida oraz swoisty testament „starego poety”, jak i – Norwidowe studium dotykające między innymi następujących zagadnień: starość świata i kultury, kwestia przemijalności i ulotności, ale też długiego trwania, napięcie między starością a młodością w odniesieniu do różnych zjawisk ideologicznych XIX wieku, swoista starość, której można już doświadczać już za młodu.

Słowa kluczowe:

Do Bronisława Z., starość, starzec, starość świata i kultury, długie trwanie, historiozofia, stary poeta, późna twórczość, młodość, puer-senex, list poetycki, romantyzm, Paryż, Ivry, Michelet, Owidiusz, Horacy, Tacyt, Adam Mickiewicz, Tadeusz Różewicz



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Studia Norwidiana · ISSN 0860-0562 | eISSN 2544-4433 · DOI: 10.18290/sn

© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II


Articles are licensed under a Creative Commons  Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)