Zasady ogólne

1. Redakcja „Studia Norwidiana” przyjmuje wyłącznie oryginalne teksty, dotychczas niepublikowane oraz nieprzeznaczone do publikacji w innych wydawnictwach.
2. Teksty do druku przyjmowane są przez cały rok. Rocznie ukazuje się jeden numer czasopisma (we wrześniu/październiku danego roku kalendarzowego).
3. Przyjęcie tekstu do druku w „Studia Norwidiana” jest jednoznaczne z przeniesieniem przez Autora praw do publikacji na Towarzystwo Naukowe KUL, które jest wydawcą czasopisma.
4. Redakcja „Studia Norwidiana” przyjmuje teksty wyłącznie w wersji elektronicznej (drogą mailową na adres: quidam@kul.pl lub quidam@kul.lublin.pl). Poza pracami ikonograficznymi redakcja nie przyjmuje materiałów przesyłanych na płytach, dyskietkach i innych nośnikach.
5. Artykuł jest recenzowany w trybie anonimowym dla obu stron przez dwóch niezależnych recenzentów zewnętrznych. Redakcja dokłada starań, aby recenzentami artykułów były osoby reprezentujące inne środowiska naukowe niż autorzy.
6. Redakcja nie zwraca tekstów niezamawianych.
7. Do przesłanego tekstu Autor powinien załączyć streszczenie w języku polskim (do 100 słów), indeks tytułów dzieł Norwida oraz indeks nazwisk wraz z imionami (bez numerów stron), bibliografię oraz słowa kluczowe, a nadto krótką informację o sobie (tzw. biogram), która powinna zawierać: miejsce pracy, adres korespondencyjny i mailowy, stopień naukowy i  afiliację, ewentualnie inne ważne informacje: publikacje, zainteresowania, doświadczenia badawcze (nie więcej niż 250 znaków). Przykłady:
   
   Stefan Sawicki - em. prof. zw. Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, członek czynny PAU, red. naczelny „Dzieł wszystkich” C. Norwida.
   Piotr Chlebowski - dr hab., adiunkt w Ośrodku Badań nad Twórczością C. Norwida KUL, Adres: ul. Chopina 27/550, 20-027 Lublin; e-mail: quidam@kul.lublin.pl
8. W streszczeniu powinna być używana forma bezosobowa. Tekst streszczenia powinien zawierać ogólny opis poruszanej problematyki, przyjętą metodologię badań i najważniejsze tezy artykułu.
9. Przy nazwisku autora artykułu powinna się znajdować tzw. nota afiliacyjna, czyli informacja o miejscu pracy lub instytucji opłacającej badania. Przykład: Stanisław Malinowski (Uniwersytet Jagielloński)
10. Nadsyłając tekst autor przy artykule lub w liście powinien podać dane kontaktowe (e-mail, adres pocztowy, telefon).
11. W celu zapobieżenia zjawiskom tzw. „ghostwriting” i „guest autorship”, w przypadku artykułów napisanych przez więcej niż jednego autora, prosimy o staranne wymienienie wszystkich współautorów oraz ich afiliacji.
12. Dołączona do artykułu bibliografia, w układzie alfabetycznym wg autorów, najważniejszych opracowań wykorzystanych w jego treści, powinna zawierać tzw. zapis pełny, czyli imiona autora (autorów), redaktorów, tłumaczy oraz pełny tytuł publikacji. Przykład:
    
    Sennett Richard. Ciało i kamień. Człowiek i miasto w cywilizacji Zachodu. Przeł. Magdalena Konikowska. Gdańsk 1996.
    Chlebowski Piotr. Dramatyczny żywioł „Quidama”. W: Eklektyzmy, synkretyzmy, uniwersa. Z estetyki dzieła epoki oświecenia i romantyzmu. Pod red. Agnieszki Ziołowicz i Romana Dąbrowskiego. Kraków 2014 s. 251-279.
    
    
13. Słów kluczowych nie powinno być dołączonych więcej niż 10 (uwzględnia się imię i nazwisko oraz tytuły dzieł). Przykłady:
    
    Quidam, żywe obrazy, obraz, narracja, fabuła, zdarzenie, rysunek XIX w., Zenon Przesmycki, archiwum, Konstancja Górska, album XIX w.
    
    
14. Opcjonalnie autor artykułu może zamieścić przy swoim tekście: informację o finansowaniu badań wykorzystanych w tekście z grantu; tytuł i streszczenie w języku angielskim lub w innym języku kongresowym (podając autora tłumaczenia). Jeśli natomiast przedłożony tekst jest przekładem z języka obcego – notę copyright.
15. Materiał ilustracyjny dostarcza Autor tekstu. Ilustracje, tabele, schematy i wykresy powinny być opracowane w formie osobnych plików graficznych (np. jpg, tif).
16. Materiał ilustracyjny nie może być wykonany odręcznie. Nie są też dopuszczane kserokopie i materiały z Internetu. Zdjęcia na nośnikach elektronicznych muszą być przygotowane w wielkości przewidzianej do druku, o rozdzielczości nie mniejszej niż 300 dpi (w przykładowym formacie jpg).
17. Do materiału ilustracyjnego Autor jest zobowiązany dołączyć odpowiedni wykaz, w którym znajdują się tytuły ilustracji (autor, tytuł właściwy dzieła) oraz źródło, z którego ta ilustracja została zaczerpnięta, ewentualnie informację, że stanowi ona opracowanie własne Autora bądź opracowanie na podstawie prac innych autorów (z precyzyjnym wskazaniem źródła). Wykorzystanie zapożyczonego materiału ikonograficznego  wymaga dołączenia pisemnej zgody podmiotu lub podmiotów posiadających prawa autorskie oryginału. Stąd Autor zobowiązany jest do dostarczenia redakcji „Studia Norwidiana” zgody na wykorzystanie materiałów ilustracyjnych pochodzących z innych publikacji.

Formy zapisów redakcyjnych

1. Wyrazy oraz zwroty obcojęzyczne (w tym łacińskie i greckie) – kursywą.
2. Wyliczenia – numeracja trzystopniowa: cyfry arabskie, małe litery, myślniki. Po cyfrach i po literach nawias (po nim mała litera). Pomiędzy poszczególnymi członami wyliczenia przecinki lub średniki. Na zakończenie wyliczenia kropka.
3. Stosujemy skróty: „itp.”, „itd.”, „r.”, „w.”, „np.”, „m.in.”, „tzw.”, „tj.”, jednak na końcu zdania piszemy pełne wyrazy: „rok” i „wiek” (np. „1857 roku.”, „XIX wieku.”).
4. Numery stuleci piszemy cyframi rzymskimi, połowy stuleci – słownie (np. „druga połowa XIX w.”).
5. Dekady oznaczamy za pomocą liczb z kropką („lata 60.”, „lata 80.”).
6. Nazwiska w tekście przy pierwszym użyciu poprzedzamy pełnym imieniem, a potem podajemy już wyłącznie nazwisko. Nie stosujemy inicjałów imion w tekście głównym (a w przypisach nie stosujemy pełnych imion), eliminujemy tytuły naukowe (podajemy je w sytuacjach wyjątkowych).
7. Przypisy – tradycyjne, u dołu strony, numeracja cyfrowa; system kropkowy. Uwaga: Nie stosujemy systemu harvardzkiego.
8. Jeśli przywołujemy czasopismo, podajemy jego tytuł w cudzysłowie antykwą, po nim (od razu, bez przecinka!) rok wydania (ewentualnie tom i rok wydania), potem – numer oraz stronicę. Przykłady:
   
   „Quidam”. Wokół semantyki tytułu. „Studia Norwidiana” 26: 2008 s. 11.
   Chlebowski. Romantyczne silvae rerum. O Cypriana Norwida notatkach i albumach. „Teksty Drugie” 2002 nr 6 s. 169.
   
   
9. Gdy w artykule przywołuje się dwie i więcej prac jednego autora, w przypisie powtarzamy inicjał imienia i nazwisko autora, a następnie podajemy tytuł (lub jego fragment) – kursywą, i potem umieszczamy numer tomu (jeśli mamy do czynienia z publikacją wielotomową) i stronicy. Nie stosujemy wówczas skrótu „ cit.”. Przykład:
   
   Sawicki. „Quidam”. Wokół semantyki tytułu. „Studia Norwidiana” 26: 2008 s. 11.
   Sawicki. „Quidam” s. 11.
   
   
10. Odsyłając do publikacji cyfrowej w Internecie, podajemy adres strony, a po nim w nawiasie datę dostępu. Przykład:
    https://www.kul.pl/files/667/SN-29_caly_numer_x.pdf (data dostępu: 21.12. 2012)
11. Wszystkie przypisy w nadesłanym artykule należy umieszczać u dołu strony, do której się odnoszą; obowiązuje system kropkowy sporządzania przypisów.
12. Teksty przygotowane niezgodnie z powyższymi wymaganiami nie będą przyjmowane przez redakcję „Studia Norwidiana”. Wszystkie wątpliwości związane z technicznym przygotowaniem artykułów do druku można wyjaśniać z pracownikami Towarzystwa Naukowego KUL oraz pracownikami Ośrodka Badań nad Twórczością C. Norwida KUL.

 

Nazwy i adresy email wprowadzone na tej stronie czasopisma będą wykorzystane wyłącznie dla określonych celów tegoż czasopisma i nie będą udostępniane z innych powodów lub dla innego oddziału.