Data publikacji : 2023-03-31

Wojtyła i Krąpiec: dwa sposoby reempiryzacji antropologii tomistycznej

Abstrakt

Rozwój studiów nad pierwszo- i trzecioosobowym doświadczeniem ludzkim, jaki nastąpił w XX wieku, ujawnił potrzebę reempiryzacji antropologii tomistycznej. Wśród myślicieli, którzy podjęli się tego zadania, byli Karol Wojtyła i Mieczysław Krąpiec. Reempiryzacja ta była związana z dostosowaniem narzędzi poznawczych wypracowanych w ramach nowożytnej filozofii podmiotu do opisu doświadczenia pierwszoosobowego. Wojtyła zakładał, że punktem wyjścia poznania osobowego podmiotu jest doświadczenie spełniania aktu, w opozycji do tego, co dzieje się w człowieku. Krąpiec poddał krytyce tę koncepcję i zaproponował oparcie antropologii tomistycznej na podmiotowym doświadczeniu istnienia, w którym „ja” przejawia się poprzez „moje”-akty. Z jednej strony dosświadczenie aktu, a z drugiej – immanencja i transcendencja „ja” w odniesieniu do „moich”-aktów pozwoliły tym filozofom zbudować antropologiczny pomost do systemu tomistycznego.

Słowa kluczowe:

Karol Wojtyła, Mieczysław Krąpiec, antropologia tomistyczna, doświadczenie pierwszoosobowe, empiryzacja, reempiryzacja



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf (English)

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Filozoficzne · ISSN 0035-7685 | eISSN 2450-002X
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II


Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)