Artykuł jest polemiką z tekstem Jarosława Kucharskiego „Główne problemy etyki przywództwa”, prezentuję w nim namysł nad moralnym wymiarem działań przywódcy, który w sferze praxis mierzy się z dylematem pogodzenia skuteczności z wartościami moralnymi. W komentarzu skupiam się na dwóch aspektach związanych z dyskusją nad przywództwem opisanym przez Kucharskiego. W pierwszej kolejności analizuję problemy związane z warstwą językową terminu „przywódca” oraz różnych określeń związanych z przywództwem, jak na przykład terminy „zwolennik (przywódcy)” czy „przywództwo służebne”. Drugim istotnym problemem jest kwestia heroicznego wizerunku przywódcy w literaturze, na której Kucharski opiera swoje badania. Przywódca jawi się jako postać bohaterska, która prowadzi organizację w sposób wzorcowy i jest gotowy na czyny heroiczne. Tak zarysowany obraz przywództwa wydaje się nie przystawać do realiów biznesowych.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Filozoficzne · ISSN 0035-7685 | eISSN 2450-002X
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)