Data publikacji : 2025-12-29

Język – myśl – rzeczywistość. Stoicka teoria λεκτόν

Weronika Kuncewicz



Abstrakt

W artykule rekonstruuję najważniejsze terminy z zakresu stoickiej semiotyki. Sądzę, że uważna analiza filologiczna pozwala wyjaśnić kilka uznawanych powszechnie za niejasne tekstów źródłowych oraz wydobyć niezwykle oryginalną teorię odniesienia. Najważniejszym z rozważanych terminów jest lekton (znaczenie zdania). Ze względu na konsekwentne rozróżnianie zastosowania bliskoznacznych czasowników ύφεστάναι (hyphistanai) oraz ὑπάρχειν (hyparkhein) proponuję rozumienie tego pierwszego jako ‘istnienie w zależności od wyobrażenia’, drugiego zaś jako ‘istnienie w zależności od przedmiotu cielesnego’. W połączeniu z analizą ἀσώματα (axiomata), a także kilku innych szczegółowych pojęć, możliwe jest zrekonstruowanie spójnej, oszczędnej teorii, o znacznej mocy wyjaśniającej, na gruncie której sądy prawdziwe pozostają w ścisłym związku ze światem realnym, a w przypadku sądów fałszywych relacja ta jest „rozluźniona”, lecz wciąż samo istnienie w świecie takich sądów  satysfakcjonująco uzasadnione.

Słowa kluczowe:

semiotyka, stoicyzm, lekton, teoria sądu



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Zasady cytowania

Kuncewicz, W. (2025). Język – myśl – rzeczywistość. Stoicka teoria λεκτόν. Roczniki Filozoficzne, 73(4), 177–206. https://doi.org/10.18290/rf25734.10

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Filozoficzne · ISSN 0035-7685 | eISSN 2450-002X
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)