Kripke argumentuje, że identyczności teoretyczne są konieczne, choć wydają się przygodne, a rzekome psychofizyczne identyczności typów nie są w rzeczywistości identycznościami. Zgodnie z przyjętą przez Kripkego strategią wyjaśniania złudzenia przygodności teoretycznych (i rzekomej porażki strategii materializmu typicznego), podczas gdy dysponujemy wyjaśnieniem złudzenia przygodności w przypadku identyczności teoretycznych, analogiczne wyjaśnienie nie jest dostępne w przypadku rzekomych psychofizycznych identyczności typów. Nagel argumentuje, że istnieją następujące dwa wyjaśnienia: wyjaśnienie w kategoriach dwóch rodzajów wyobraźni oraz wyjaśnienie trójdzielnej istoty bólu czy ustalaczy przedmiotu odniesienia. Hill z kolei broni zaproponowanego przez Nagela wyjaśnienia w kategoriach dwóch typów wyobraźni.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Filozoficzne · ISSN 0035-7685 | eISSN 2450-002X
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)