Data publikacji : 2024-12-30

Jeszcze raz o właściwym rozumieniu tzw. nonresistant nonbelievers. Odpowiedź Ewie Odoj

Abstrakt

Artykuł jest obroną przed zarzutami postawionymi wobec mojego poprzedniego tekstu, w którym wskazywałem, że powody do niewiary u nonresistant nonbelievers mają w swej istocie źródła błędów moralnych. W kolejności staram się odpowiedzieć na następujące zarzuty: 1) że postrzegam przekonania religijne w sposób niekognitywny, co jest niezgodne z tradycyjnym podejściem chrześcijańskim; 2) że, głoszę z jednej strony woluntaryzm przekonaniowy, a z drugiej strony obwiniam niewierzących za ich decyzje; 3) że odwołując się do naturalnego poznania Boga, nie wyjaśniam satysfakcjonująco przyczyn niewiary; 4) że w błędny sposób wykluczam z grupy anonimowych chrześcijan osoby niewierzące, żyjące we współczesnym świecie; 5) że w sposób niejasny wpisuję ideę grzechu społecznego w osobistą winę, jaką ponoszą osoby niewierzące za swoją niewiarę.

Słowa kluczowe:

nonresistant nonbelievers, przekonania religijne, kognitywne vs niekognitywne źródła niewiary, praeambula fidei, anonimowi chrześcijanie, grzech społeczny, argument ze skrytości



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Filozoficzne · ISSN 0035-7685 | eISSN 2450-002X
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)