Data publikacji : 2024-06-26

Kto mówił o Bożej miłości w XVIII wieku? Jezuici z Lublina, Krasnegostawu i Łaszczowa w szerzeniu kultu Serca Pana Jezusa

Abstrakt

Artykuł zawiera analizę prozopograficzną XVIII-wiecznych prefektów Bractwa Serca Jezusowego z jezuickich kolegiów w Lublinie i Krasnymstawie oraz rezydencji w Łaszczowie. Na podstawie katalogów osobowych tzw. krótkich (catalogus breves) oraz trzyletnich (catalogus triennalis), zidentyfikowano łącznie czterdziestu siedmiu kapłanów, którzy podjęli misję szerzenia kultu Serca Jezusa. Uwagę zwraca ich wysoka mobilność. Większość z nich wskazaną posługę pełniła jedynie raz w ciągu swojego pobytu w zakonie. Analiza katalogów wykazała również, iż opiekunem tego bractwa mógł być każdy kapłan niezależnie od wieku, stażu w Towarzystwie Jezusowym lub wykonywanych zadań. W Lublinie i Krasnymstawie większość prefektów Bractwa Serca Jezusowego stanowili młodzi nauczyciele, w Łaszczowie zaś jezuici posługujący na polu duszpasterstwa tradycyjnego.

Słowa kluczowe:

jezuici, Bractwo Serca Jezusowego, bractwa religijne, prozopografia, Lublin, Krasnystaw, Łaszczów



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Zasady cytowania

Świta, A. (2024). Kto mówił o Bożej miłości w XVIII wieku? Jezuici z Lublina, Krasnegostawu i Łaszczowa w szerzeniu kultu Serca Pana Jezusa. Kościół I Prawo, 13(1), 197–216. https://doi.org/10.18290/kip2024.13

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Kościół i Prawo · ISSN 0208-7928 · e-ISSN 2544-5804 · DOI: 10.18290/kip

© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)