Artykuł poświęcony jest definicji, systematyzacji i badaniu systemu źródeł prawa wyznaniowego. Jest to niezbędne i podstawowe zadanie dla zrozumienia jego treści i ugruntowania w systemie prawnym Ukrainy. Analiza pozwoliła autorom wyciągnąć wnioski na temat formalnej nierówności i podporządkowania jednych źródeł innym. Zasady zawarte w Konstytucji zawierają normy i zasady odnoszące się do praw i wolności człowieka, definiują Ukrainę jako państwo świeckie i określają pozytywne obowiązki państwa w dziedzinie religii. Ustawy Ukrainy zawierają dużą liczbę przepisów regulujących różne aspekty stosunków wyznaniowych. Ustawodawstwo niższego szczebla precyzuje i uszczegóławia przepisy ustaw. Prawotwórstwo sądowe w dziedzinie prawa wyznaniowego przejawia się w decyzjach Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, które są uważane za źródła prawa na Ukrainie, w decyzjach Sądu Konstytucyjnego Ukrainy, który bada ustawy pod kątem zgodności z konstytucją i podstawowymi wartościami, a także w decyzjach Sądu Najwyższego, których wnioski są wiążące nie tylko dla sądownictwa, ale także dla wszystkich organów władzy państwowej, które realizują akt prawny w swojej działalności.
Zasady cytowania
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Kościół i Prawo · ISSN 0208-7928 · e-ISSN 2544-5804 · DOI: 10.18290/kip
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)