Data publikacji : 2025-07-03

Flaga Unii Europejskiej: symbol jedności Europy czy źródło prawno-politycznego i religijnego-historycznego konfliktu w XX i XXI wieku?

Abstrakt

W procesie integracji europejskiej dużą wagę przykładano zarówno do tworzenia wspólnych instytucji, jak i symboli. Jednym z najważniejszych była flaga. Miała ona umożliwiać budowanie tożsamości obywateli starego kontynentu. Działania te podjęto na dwóch poziomach: Rady Europy i Unii Europejskiej. Flagę jako pierwsza przyjęła RE w 1955 r. Jej autorem był Arsen Heitz. Inspiracją symboliki dwunastu gwiazd na niebieskim tle był opis Matki Bożej z wieńcem gwiazd dwunastu, zaczerpniętej z Apokalipsy św. Jana. Inni, wbrew woli autora, liczbę złotych gwiazd próbowali kojarzyć z tzw. liczbą doskonałą. Organizujące się Wspólnoty Europejskie oraz ich instytucje, przez ponad 30 lat dojrzewały do przejęcia tejże flagi i uznania za własną, co nastąpiło w 1986 r. Po utworzeniu UE, flagę starano się zakorzenić w Traktacie konstytucyjnym, odrzuconym w referendach we Francji i Holandii w 2005 r. W załączniku nr 52 do Traktatu Lizbońskiego, 16 krajów zdeklarowało chęć używania flagi jako symbolu, mającego wyrażać poczucie wspólnoty obywateli UE. Wszystkie unijne instytucje, flagę tę przyjęły jako swoją. Stąd flaga UE zaczęła być uważana za oficjalną, choć formalnie statusu takiego nie posiadała.

Słowa kluczowe:

prawo UE, flaga europejska, flaga Unii Europejskiej, symbole UE, Unia Europejska, Rada Europy, integracja europejska



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Zasady cytowania

Piotrowski, M. (2025). Flaga Unii Europejskiej: symbol jedności Europy czy źródło prawno-politycznego i religijnego-historycznego konfliktu w XX i XXI wieku?. Kościół I Prawo, 14(1), 107–133. https://doi.org/10.18290/kip2025.6

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Kościół i Prawo · ISSN 0208-7928 · e-ISSN 2544-5804 · DOI: 10.18290/kip

© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)