Miejsca kultu to przestrzeń, która ma pomóc w nawiązaniu relacji i w spotkaniu z Bogiem. Jest to miejsce wyłączone z użytkowania świeckiego. Jednak nie jest pozbawione konieczności utrzymania i zabezpieczenia właśnie w wymiarze świeckim. Ideałem jest, gdy raz ustanowione miejsce kultu jako takie trwa niezakłócenie przez lata. Nie jest to jednak możliwe w każdym przypadku. Kościoły i kaplice niszczeją tak przez działania człowieka (chociażby wojny), jak i przyrody (kataklizmy). Niebezpiecznym czynnikiem jest także upływ czasu wraz z laicyzacją społeczności odpowiedzialnej za utrzymanie świątyni. Szczególnym przypadkiem jest Francja, gdzie sytuacja własnościowa Kościoła powoduje, że często można znaleźć ogłoszenie o możliwości kupna kościoła lub kaplicy. Społeczność lokalna zaś, najczęściej gmina, musi podjąć decyzję o sprzedaży budynku, który tylko obciąża budżet. Celem artykułu jest przedstawienie sytuacji desakralizacji miejsca kultu we Francji z perspektywy zarówno prawa kościelnego, jak i francuskiego.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Nauk Prawnych · ISSN 1507-7896 | eISSN 2544-5227 | DOI: 10.18290/rnp
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)