Rozpoczęta po zakończeniu Soboru Watykańskiego II reforma prawa kanonicznego objęła m.in. prawo małżeńskie. Szczególnie istotnym obszarem kodyfikacji w tym zakresie była zgoda małżeńska, która jest przyczyną małżeństwa. W szczególności chodziło o skodyfikowanie normy o niezdolności konsensualnej wywodzącej się z prawa naturalnego. Po pierwszym etapie prac kodyfikacyjnych prowadzonych przez Papieską Komisję do Rewizji KPK (przy pomocy Zespołu Konsultorów De matrimonio) kontynuowano prace kodyfikacyjne w kolejnych etapach: konsultacje opracowanych projektów z konsultantami (1975-1978), a następnie ponowne rozpatrzenie tych projektów przez Komisję Papieską i jej konsultorów (1980-1981). W wyniku tych prac kan. 1095, nr. 1-3, został zatwierdzony w 1983 r. przez Jana Pawła II.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Nauk Prawnych · ISSN 1507-7896 | eISSN 2544-5227 | DOI: 10.18290/rnp
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)