Przedmiotem niniejszego artykułu jest ustawodawstwo przeciwko lichwie pieniężnej w Polsce w okresie międzywojennym. Dotychczas brak jest szerszej analizy tego tematu w literaturze prawniczej. Regulacje w dziedzinie lichwy pieniężnej były oparte na Rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z 1924 r. Dla osiągnięcia bardziej kompleksowego obrazu zagadnienia autor prezentuje orzeczenia sądów oraz stanowiska przedstawicieli doktryny, jak również tabele określające maksymalne oprocentowanie w poszczególnych okresach. Rezultaty analizy dogmatycznej zostały zaprezentowane wraz z wynikami badań archiwalnych. Analiza naukowa przedmiotowego zagadnienia ma na celu zaprezentowanie stanu wiedzy w przedmiocie systemu prawnego międzywojennej Polski oraz daje podstawę do dalszych badań prawnoporównawczych.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Nauk Prawnych · ISSN 1507-7896 | eISSN 2544-5227 | DOI: 10.18290/rnp
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)