Artykuł jest próbą przedstawienia postów instagramowych jako nowej formy dziennika osobistego. Szczególny nacisk położono na wyróżnienie takich cech dziennika, które są charakterystyczne także dla wpisów na Instagramie, oraz na ich analizę na przykładzie tekstów Julii Slyvki – młodej pisarki, doktora filologii i blogerki z Ukrainy. Zwrócono uwagę na historię i teorię autobiografii w procesie ewolucji dyskursu literaturoznawczego, który rozszerzał swój zakres dzięki uwzględnianiu coraz zasobniejszej biblioteki różnorodnej literatury dokumentu osobistego. Wskazano, że na zmiany w obrębie praktyk lekturowych niebagatelny wpływ miały nowe odmiany gatunków autobiograficznych, tworzonych w przestrzeni Internetu, a zwłaszcza na portalach społecznościowych. Literatura dokumentu osobistego w dużej części przeniosła się bowiem do Sieci, szczególnie w czasie pandemii, i zyskała nową formę, dlatego stanowi ciekawe pole zarówno dla badaczy, jak i samych twórców.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Kulturoznawcze · ISSN 2082-8578 | eISSN 2544-5219 | DOI: 10.18290/rkult
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)