Rozwój technologiczny w ostatnich latach stworzył nowe możliwości upublicznienia wizerunków na wcześniej niespotykaną skalę. Przez wizerunek należy rozumieć zdatne do rozpowszechnianie przedstawienie obrazu fizycznego człowieka, czyli jego wygląd. Jest to zagadnienie o znacznej doniosłości społecznej, ponieważ nowe technologie pozwalają wizerunkom dotrzeć do nowych kręgów odbiorców.
Kwestią wstępną, rozstrzygniętą w niniejszym tekście, jest próba zdefiniowania wizerunku. Zdaniem autora polami eksploatacji są konstrukcje prawa autorskiego pozwalające wydobyć tkwiącą w utworze siłę zarobkową oraz powodujące możliwość udostępnienia wizerunku nowej publiczności.
Eksploatacja wizerunków na nowych polach jest szerokim zagadnieniem. Dla jego zilustrowania autor wybrał trzy obszary: upublicznienie wirtualnych wizerunków aktorów, udostępnienie w mediach społecznościowych i wreszcie upublicznienie wizerunków generowanych przez sztuczną inteligencję.
Filmy zawierające komputerowo wygenerowane wizerunki aktorów są przykładem animacji komputerowej. Użycie wizerunku wymaga zgody aktora w celu wykluczenia bezprawności działania twórców filmu. Ochronie prawnej podlegają różne dobra osobiste aktorów: wizerunek, prywatność, godność, a w przypadku aktorów zmarłych można także mówić o ochronie kultu pamięci osoby zmarłej.
Przykładem działania w mediach społecznościowych, które w ostatnich latach nabiera coraz większego znaczenia, jest rozpowszechnianie wizerunków dzieci przez rodziców. Legalność tych działań należy rozpatrywać, nawiązując do wieku dzieci. Zgody na rozpowszechnianie wizerunku dzieci do 7 lat udzielają rodzice. Wynika to stąd, że młodsze dzieci nie mają świadomości skali dostępności przedstawiających je zdjęć.
Z kolei rodzice, którzy zamierzają rozpowszechniać w mediach społecznościowych zdjęcia swoich dzieci powyżej 7 lat, powinni zapytać je o zgodę. Równocześnie autor przyjmuje, że brak zgody powodowałby bezprawność rozpowszechniania wizerunku jedynie wówczas, gdyby udało się wykazać, że ten akt naraża na uszczerbek dobro dziecka.
Wreszcie ostatnią grupą wiekową są dzieci w wieku powyżej 13 lat, których świadomość obejmuje skutki rozpowszechnienia wizerunku w mediach społecznościowych. Dlatego też małoletni w tej kategorii wiekowej powinni wyrazić zgodę na rozpowszechnianie wizerunku. Wynika stąd, że wspomniane osoby są w stanie wyrobić sobie pogląd i wyrazić go w sprawie upublicznienia własnego wizerunku.
Do negatywnych konsekwencji zastosowania sztucznej inteligencji do tworzenia wizerunków autor zalicza generowanie i rozpowszechnianie awatarów rzeczywiście istniejących osób.
Zasady cytowania
Cited by / Share
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Kulturoznawcze · ISSN 2082-8578 | eISSN 2544-5219 | DOI: 10.18290/rkult
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)