Materialne dziedzictwo kulturowe na wybrzeżu kenijskim pomiędzy Malindi a Mombasą jest reprezentowane głównie przez ruiny osad miejskich z okresu od X do XVIII wieku, które miały kluczowe znaczenie dla kształtowania się kultury Suahili. Bardzo często w obrębie tych stanowisk archeologicznych tworzone są parki węży, a gady wystawione są w skrzynkach z pleksiglasu. Dzięki sugestiom zawartych w europejskich i amerykańskich przewodnikach, które gorąco polecają zwiedzanie tych ruin jako niezapomniane przeżycie, miejsca te są najczęściej odwiedzane przez turystów zagranicznych.
Celem artykułu jest analiza postrzegania wartości tych przybrzeżnych ruin, zrozumienie, w jaki sposób obecni mieszkańcy podchodzą do przeszłości Suahili, ze szczególnym uwzględnieniem relacji między tożsamością a kulturą materialną. Pierwszym źródłem tych analiz są przewodniki turystyczne, w których autor tego artykułu poszukiwał odpowiedzi na pytania: w jaki sposób ruiny przedstawiane są w międzynarodowych przewodnikach turystycznych oraz w lokalnych przewodnikach dla obywateli Kenii? Jakie różnice możemy zauważyć pomiędzy tymi przewodnikami? Ponadto podczas dłuższego pobytu na wybrzeżu kenijskim autor artykułu przeprowadził ankietę traktując ją jako narzędzie uzupełniające jego badania, aby lepiej zrozumieć postrzeganie wartości ruin wśród lokalnych społeczności. Wyniki tych ankiet pokazują, że tylko niewielka liczba lokalnych mieszkańców odwiedziła ruiny znajdujące się nieopodal ich miejsc zamieszkania oraz że nie są one postrzegane jako podstawowa cecha tożsamości ludzi wybrzeża, należących do ludu Mijikenda. Z tego względu pojawiają się kolejne interesujące pytania, które zostaną podjęte w artykule: dlaczego tradycyjni mieszkańcy wybrzeża Kenii słabo identyfikują się z kulturowym/historycznym dziedzictwem kamiennych miast? Czy lokalne społeczności promują nowe rodzaje więzi z ruinami i zabytkami obecnymi na terenach, które zamieszkują? Czy materialne dziedzictwo kulturowe jest wykorzystywane do wspierania nowych sposobów interpretacji przeszłości?
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Kulturoznawcze · ISSN 2082-8578 | eISSN 2544-5219 | DOI: 10.18290/rkult
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)