Przedmiotem niniejszego artykułu jest myśl estetyczna, którą Adam ze szkoły św. Wiktora zawarł w swojej poezji liturgicznej w formie sekwencji. Treść artykułu składa się z dwóch części. Pierwsza omawia zarys poglądów estetycznych głównych mistrzów szkoły wiktoryńskiej: Hugona i Ryszarda, do której należy Adam, aby w drugiej części pokazać, jak te idee funkcjonują w jego Sekwencjach. Biorąc pod uwagę teorię estetyczną, dwie główne idee Hugona są istotne dla treści omawianych Sekwencji: panestetyzm pod względem włączenia w postrzeganie piękna wszystkich pięciu zmysłów (oprócz wzroku i słuchu, także zapach, smak i dotyk) oraz klasyfikacja kategorii piękna (przedstawiona w traktacie De tribus diebus). Przeprowadzone analizy dowodzą, że Adam ze św. Wiktora był wiernym uczniem szkoły, zwłaszcza jej czołowego mistrza Hugona. W swej twórczości czerpał z dorobku znamienitych poprzedników, czego przykładem są zarysowane tu wybrane wątki teorii estetycznych.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Kulturoznawcze · ISSN 2082-8578 | eISSN 2544-5219 | DOI: 10.18290/rkult
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)