Data publikacji : 2025-03-26

Hostis fraudulentus, seprens dirus, suggestor sceleris. Przeciwnicy ludzkiego zbawienia w sekwencjach Adama ze św. Wiktora

Abstrakt

Niniejszy artykuł stanowi próbę uchwycenia, w jaki sposób w sekwencjach ułożonych przez Adama ze św. Wiktora przedstawieni zostali przeciwnicy ludzkiego zbawienia. W poematach wiktoryńskiego twórcy odnaleźć można wzmianki na temat złych duchów. Autor nie zajmował się bliżej naturą tych bytów, jednak ich wspominanie stanowiło istotny element kompozycji treści wielu sekwencji. Poprzez wskazywanie, że człowiek po grzechu pierwszych rodziców łatwo doświadczał mocy zła, autor mógł wyraźniej ukazać moc Chrystusa, który pokonał diabła. W porównaniu z Synem Bożym diabeł i demony okazywali się ograniczonymi stworzeniami. Także święci mieli udział w Chrystusowym zwycięstwie. Fakt, że Syn Boży i Jego naśladowcy pokonali, zło dawał powód do chwalenia ich słowami sekwencji. Zarazem stanowił też dla chrześcijan nadzieję, że także i oni odniosą zwycięstwo nad wrogami zbawienia.

Słowa kluczowe:

Adam ze Świętego Wiktora, sekwencje, zło, diabeł, walka duchowa



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf (English)

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Kulturoznawcze · ISSN 2082-8578 | eISSN 2544-5219 | DOI: 10.18290/rkult

© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)