Data publikacji : 2025-03-26

Filozoficzna poetyka światła w sekwencjach Adama ze św. Wiktora

Abstrakt

Filozoficzna poetyka światła w sekwencjach Adama ze św. Wiktora jest przedmiotem analizy w niniejszym artykule, ze szczególnym uwzględnieniem wzajemnej zależności metafory światła w odniesieniu do boskości oraz ich teologicznych podtekstów w tradycji wiktoryńskiej. Poprzez szczegółową analizę hermeneutyczną, badanie ukazuje sposób, w jaki użycie światła przez Adama przekracza jedynie literacki chwyt, a raczej stanowi głęboką eksplorację biblijnej ikonografii i nauk doktrynalnych. W kontekście sekwencji wielkanocnych światło symbolizuje przejście od śmierci do życia i reprezentuje zbawczą moc zmartwychwstania Chrystusa. Niniejszy artykuł bada również sugestywny zasób słownictwa Adama w odniesieniu do wieloznaczności pojęcia światła, związanego z wiedzą, łaską i moralnym uformowaniem. Poprzez przeplatanie elementów teologii i liturgii, artykuł dowodzi, że motyw światła jest sakramentalnym znakiem boskiego objawienia, które wykracza poza fizyczne i metafizyczne sposoby, odzwierciedlając ludzkie doświadczenie prawdy i wiary. To badanie nie tylko dostarcza głębszego wglądu w literackie cele Adama, ale także wzbogaca dyskusję na temat filozoficznych podstaw religijnej ikonografii w myśli średniowiecznej.

Słowa kluczowe:

szkoła świętego Wiktora, Adam ze Świętego Wiktora, sekwencje, światło, teologia



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf (English)

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Kulturoznawcze · ISSN 2082-8578 | eISSN 2544-5219 | DOI: 10.18290/rkult

© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)