Integrating Plenitude, Axiarchism And Agency

Peter Forrest

doi:10.18290/rf237102.5

Data publikacji : 2023-06-28

Tom 71 Nr 2 (2023)

Integracja pełni, aksjarchizmu i sprawczości

Peter Forrest

https://orcid.org/0000-0002-5575-0664

DOI: https://doi.org/10.18290/rf237102.5

Abstrakt

Rozważam trzy potencjalne wyjaśnienia ostatecznościowe: (1) ostatecznościowe sprawstwo, czyli znaną ideę, że istnienie i natura wszechświata zostały stworzone przez Boga na podstawie dobrych racji; (2) aksjarchizm, czyli początkowo niezgodną z naszymi intuicjami ideę, że dobro jest pierwszą przyczyną przygodnej rzeczywistości; oraz (3) pełnię, czyli tezę, że wszystkie możliwe typy sytuacji są rzeczywiste.

Po uwagach wstępnych określam problemy aksjarchizmu, a następnie proponuję ich rozwiązania. Rozwiązania te wymagają połączenia przestrzeni i czasu w czasoprzestrzeń, a w konsekwencji wprowadzenia tzw. hiperczasu, który nazywam prawdziwym czasem — czasem przez duże „C”. Wskazuję, jak aksjarchizm i pełnię można połączyć w tezę Plenum Bonum, zgodnie z którą rzeczywiste są wszystkie i tylko dobre wszechświaty. Następnie identyfikuję niektóre problemy ze sprawczością jako ostatecznym sposobem wyjaśnienia. Na zakończenie rozwiązuję te problemy za pomocą pewnej teorii sprawczości dopełniającej aksjarchizm, którą nazywam teorią Dobro versus Dobro.

Słowa kluczowe:

sprawczość, aksjarchizm, pełnia, czasoprzestrzeń, teizm, Czas, rozumienie

Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf (English)

Wskaźniki altmetryczne

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Armstrong, David. 1989. A Combinatorial Theory of Possibility. Cambridge: Cambridge University Press.

Bishop, John, and Ken Perszyk. 2014. “Divine Action beyond the Personal OmniGod.” In Oxford Studies in Philosophy of Religion, edited by Jonathan Kvanvig, 5:1–21. Oxford: Oxford University Press.

Boethius. 2001. The Consolation of Philosophy. Translated by P. G. Walsh. Oxford World’s Classics.

Briggs, Rachael, and Graeme A. Forbes. 2012. “The Real Truth about the Unreal Future.” Oxford Studies in Metaphysics 7:257–304.

Carroll, John. 2020. “Laws of Nature.” The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Winter Edition), edited by Edward N. Zalta. https://plato.stanford.edu/archives/win2020/entries/laws-of-nature.

Ewing, A. C. 1966. “Two ‘proofs’ of God’s Existence.” Religious Studies 1:29–46.

Forrest, Peter. 1991. “Aesthetic Understanding.” Philosophy and Phenomenological Research 51:525–40.

Forrest, Peter. 2007. Developmental Theism: From Pure Will to Unbounded Love. Oxford: Oxford University Press.

Forrest, Peter. 2020. “Chance or Agency? A Response to ‘Divine Providence and Chance in the World’.” Roczniki Filozoficzne 68 (3): 111–25.

Ginet, Carl. 1990. On Action, Cambridge University Press.

Leslie, John. 1979. Value and Existence. Oxford: Blackwell.

Lewis, David.1986. On the Plurality of Worlds. Oxford: Blackwell.

Morris, Thomas V. 1987. Anselmian Explorations. Notre Dame, IL: University of Notre Dame Press.

Nozick, Robert. 1981. Philosophical Explanations. Cambridge, MA: Harvard University Press.

Parfit, Derek. 2011. “Appendix D.” In On What Matters, 2:623–48. Oxford: Oxford University Press.

Rescher, Nicholas. 2010. Axiogenesis: An Essay in Metaphysical Optimalism. Lanham, MD: Lexington Books.

Rice, Hugh. 2000. God and Goodness. Oxford: Oxford University Press.

Roberts, John Russell. 2014. “Axiarchism and Selectors.” Faith and Philosophy 31:412–21.

Rowe, William. 2004. Can God Be Free? Oxford University Press.

Schlosser, Markus. 2019. “Agency.” The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Winter Edition), edited by Edward N. Zalta. https://plato.stanford.edu/archives/win2019/entries/agency.

Thoreau, Henry. 1966. Collected Poem of Henry Thoreau. Johns Hopkins Press.