Allen Jessie, A Theory of Adjudication: Law as Magic, [w:] „Suffolk University Law Review” 41 (2008), nr 4, s. 773.
Berman Mitchell N., ‘Let ‘em Play’: A Study in the Jurisprudence of Sports, „U of Texas Law, Public Law Research Paper” No. 182. Austin 2010. https://dx.doi.org/10.2139/ssrn.1667140.
Brożek Bartosz, Normatywność prawa, Warszawa 2012.
Caillois Roger, Gry i ludzie, Warszawa 1997.
Czepita Stanisław, Reguły konstytutywne a zagadnienia prawoznawstwa, Szczecin 1996.
Dterding Sebastian, Zagal Jose, Definitions of Role-Playing Games, [w:] J.P. Zagal, S. Deterding (red.), Role-Playing Game Studies, New York, NY, s. 19-52.
Fraser, David, Cricket and the Law. The Man in White is Always Right, Londyn 2005.
Hart Hebert L.A., Pojęcie prawa, tłum. J. Woleński, Warszawa 1998.
Huizinga, Johan, Homo Ludens. Zabawa jako źródło kultury, Warszawa 2007.
Juul, Jesper, The Game, the Player, the World: Looking for a Heart of Gameness, [w:] In Level Up: Digital Games Research Conference Proceedings. Utrecht 2003.
Kulturotwórcza funkcja gier. Gra jako medium, tekst i rytuał, t. 1 i t. 2, red. A. Surdyk, Poznań 2007.
Mitchell Dale, Towards a Legal Ludology: Language Games, Playful Magic, and the Game of Law, [w:] Law, Video Games, Virtual Realities: Playing Law, Londyn 2024, s. 31-50.
Patryas Wojciech, Performatywy w prawie, Poznań 2005.
Schäfer Hans-Bernard, Ott Claus, Bełdowski Jarosław, Ekonomiczna analiza prawa cywilnego. Tom 1. Zagadnienia ogólne i prawo umów, Warszawa 2024.
Stelmach Jerzy, Dziesięć wykładów o ekonomii prawa, Warszawa 2007.
Surdyk Augustyn, Status naukowy ludologii. Przyczynek do dyskusji, [w:] „Homo Ludens” 1 (2009), s. 223-243.
Szeja Jerzy Zygmut. Gry fabularne – nowe zjawisko kultury współczesnej, Kraków 2004.
Załuski Wojciech, Game Theory in Jurisprudence, Kraków 2013.
Złotek Monika, Grywalizacja: wykorzystanie mechanizmów z gier jako motywatora do zmiany zachowania ludzi, Kraków 2017.